با ورود به سده بيست و یكم، از نيروی انساني به عنوان شریک استراتژیک و با ارزشترین سرمایه سازمان یاد مي شود. بدیهي است سرمایه به خودی خود حاصل نمي شود و صرف داشتن آن کفایت نمي کند. به طریق مشابه، سرمایه انساني را نيز مي بایست به دست آورد، حفظ نمود و از آن به نحو بهينه جهت ایجاد ارزش افزوده، بهره برداری کرد. این امر، نيازمند تفكر و عمل است. تفكری که ارزش این سرمایه را بداند و عملي که شيوه جذب، پرورش و نگهداشت آن را نشان دهد. سرمایه انساني یكي از موارد مهم در به کار گيری کارکنان دانشي است و یک شاخص غير ملموس در سازمان یا یک بنگاه اقتصادی مي باشد به همين جهت تمام سازمانها به دنبال جذب و از آن مهم تر حفظ و توسعه بهترین افراد برای انجام فرایندهای جاری و فعاليت های آتي خود هستند، تا از این طریق بتوانند اهداف و استراتژی های از پيش تعيين شده را محقق سازند .
موفقيت شغلي ذهني، مسير یا جریان طبيعي ادراک از رضایت شغلي فرد و موفقيت در فعاليتهای کاری یا نقشهای شغلي را منعكس ميکند. در اینجا به جای سازمان، تاکيد بر فرد است. موفقيت شغلي ذهني وقتي که یک فرد بهطور بالقوه در توسعه شغلي خود مسئوليت بيشتری دارد، مطرح ميشود. این همان احساس موفقيت و رضایتي است که یک فرد از شغل و حرفهاش دارد. ادراک از موفقيت شغلي اشاره به استانداردهای ذهني و شخصي دارد اما بسياری از تحقيقات از معيارهای عيني برای سنجش موفقيت شغلي استفاده ميکنند. باتوجه به تغيير و تحولات مذکور، امروزه کارکنان خواستار استقلال عمل در کار و انعطاف پذیری بيشتر شده اند. به تعبير دیگر امروزه کساني که قابليت های سرمایه انساني شان بالاتر بوده، از مزایای ارتباطات در شبكه اجتماعي یا سرمایه اجتماعي نيز برخوردار بوده اند. سرمایه های انساني تحت عنوان دانش فردی، مهارت ها، توانایي ها و تجارب موجود در کار کنان یک سازمان برای خلق ارزش و حل کردن مسائل سازمان تعریف شده است.
برای دریافت فایل کل مقاله مراحل خرید را تکمیل نمایید.