دانلود پروژه تحقیق بررسی تکتونیک صفحه ای و پدیده های مربوط به آن

پوسته زمین به انضمام قسمت بالائی گوشته فوقانی قسمت سخت زمین را تشکیل می دهند که سنگ کره یا لیتوسفر خوانده می شود و بر سست کره که حالت خمیری دارد واقع شده است . ضخامت لیتوسفربطور متوسط 100کیلو متر است.لیتوسفر به صفحه های مجزائی تقسیم می شود که این صفحه ها ثابت نیستند و دائماً در حال حرکتندکه منجر به ایجاد پدیده های مختلف تکتونیکی می گردد. 
لیتوسفر از شش صفحه اصلی بنامهای افریقا،اوراسیا،امریکا،آرام،استرالیاوقطبی بعلاوه چند صفحه کوچکتر تقسیم شده است.
حرکت صفحه ها نسبت به هم به سه طریق انجام می گیرد : 
الف )- در پشته های اقیانوسی صفحه ها از هم دور می شوند ومواد مذاب درون زمین از اینجا بیرون می ریزد. 
ب ) – صفحه ها بهم نزدیک وبا هم بر خورد می کنندویک صفحه به زیر دیگری می رود ( در مرز صفحه های اقیانوسی وقاره ای)
ج ) – صفحه ها در کنار یکدیگر می لغزند. 

به حالت “ الف” که ورقه ها از هم دور می شوند و باعث بیرون ریختن مواد مذاب می شود بخش “سازنده” زمین می گویند و به قسمت “ب” که که صفحه ها به هم برخورد وبه زیر یکدیگر می روند بخش “ مخرب ” می گویند. 
بیشتر فعالیتهای تکتونیکی مثل زلزله هادر حاشیه صفحه ها ی پوسته زمین رخ می دهد و قسمت مرکزی صفحه درمحل دور شدن صفحه ها از هم در پشته های اقیانوسی مواد مذاب بیرون ریخته و منجمد می شوند و بخشی از صفحه ها تولد شده از محور میانی از هم دور می شوند ، وبعد از طی مسافتی نسبتاً طولانی صفحه های مزبور دوباره در گوشته فرو رفته ومدفون می شوند وموجب ایجاد گودالهای عمیقی میگردد نظیر گودال ماریان ، کوریل و….. 
تکتونیک صفحه ای از محور بر آمده اقیانوسها متولدو بطور جانبی گسترش می یابد و سرانجام به اعماق گوشته رانده می شود. قاره ها دارای ضخامت زیاد هستند و ازنظرترکیب شیمیائی و جنس با صفحه های اقیانوسی تفاوت دارندودر صفحه های اقیانوسی همانند میخ قراردارن یا همانندچوب پنبه که در آب شناور است قرار دارندودر نتیجه قاره ها نیز در حرکت صفحه ها شرکت می کنند. 

مروری بر تاریخچه تکتونیکی ایران                                                                        تکتونیک ایران
از آنجا که اطلاعات کافی و دقیقی از تاریخچه تکتونیکی ایران در پرکامبرین و پالئوزوئیک در دست نمی باشد، بحث را از اواخر پالئوزوئیک آغاز می نماییم. هم زمان یا کمی پس از بسته شدن پالئوتتیس در شمال ایران، شکاف عمیقی در امتداد راندگی اصلی زاگرس در پلاتفرم و پوشش آن ایجاد گشت (اشتوکلین، 1968) که به صورت یک کافت قاره ای درآمد و تا تشکیل پوسته اقیانوسی نیز پیش رفت. شروع کافتی شدن در عمان و زاگرس احتمالاً در تریاس میانی و در ترکیه جنوبی احتمالاً در ژوراسیک بوده است (شنگور، 1988).
طبق نوشته اشتوکلین (1974) نوار افیولیت-رادیولاریت زاگرس تنها در دو بخش از منطقه خرد شده یکی در کرمانشاه و دیگری در حوالی نیریز، دیده شده است. این نوار از نظر ترکیب سنگ شناسی و ساختمانی شباهت بسیار زیادی با مجموعه افیولیتی سمعیل (در کشور عمان ) دارد که این سه، مجموعاً بخشی از هلال افیولیتی حاشیه عربستان (ریکو، 1971) را تشکیل می دهند.
در نوار زاگرس-عمان ، آمیختگی در مفهوم خاص خود بسیار کم بوده و سنگها منطقه بندی کاملی داشته و به صورت فلس مانند روی هم قرار می گیرند.
شکل 80 - 
بدین ترتیب که قاعده آن رسوبی و بخش فوقانی افیولیتی است و در بین آنها منطقه باریکی وجود دارد که سنگهای آن به صورت مخلوطی در هم می باشند و در آن قطعات آهکی بیگانه به ابعاد بزرگ یافت می شود (شکل  81).
شکل  81 -
سن سنگهای پوشاننده افیولیتها در نوار زاگرس- عمان نشان می دهد که استقرار فلسها و افیولیت، قبل یا اوایل ماستریشین صورت گرفته است.
شکل 82 -
در میوسن میانی و مقارن با فاز کوهزایی استرین جوش خوردگی نهایی بین صفحات عربستان و اوراسیا ابتدا سبب بالا آمدگی و ضخیم شدگی در زاگرس و بیلتس (درکشور ترکیه) گردید و به دنبال آن حرکت مستقل صفحه عربستان نسبت به آفریقا را متوقف نمود یعنی از این پس صفحه عربستان با سرعت صفحه آفریقا به سوی اوراسیا حرکت می کرد.
در پلیوسن آغازی و مقارن با آغاز مرحله دوم کشیدگی در دریای سرخ و تشکیل پوسته اقیانوسی در آن، قابلیت تحمل فشار در منطقه جوش خورده ، به صورت بالا آمدگی و ضخیم شدگی به پایان رسید و گوه های قاره ای محدود در گسلهای متقاطع به حرکت به سمت خارج ، وا داشته شدند. نظیر صفحه ترکیه محدود بین گسلهای شمال و شرق آناتولی که به سمت غرب و بلوک لوت محدود بین گسلهای راستگرد شده زاگرس و گسلهای چیگرد شمال ایران (البرز) که به سمت شرق به حرکت درآمدند (شکل 83).