علل خشونت و پرخاشگری

الگوپذیری کودکان از والدین در کودکان

اضطراب و پرخاشگری

پرخاشگری، نشان‌های از تضادهای درونی

پرخاشگری و افسردگی

پرخاشگری، بیماری‌ها، مصرف دارو

خشونت و مدرسه

شیوه‌های برخورد والدین

نتایج و پیامدهای خشم

توصیه‌های درمانی برای مقابله با خشم کودکان

استفاده از روش آرمیدگی

بازسازی شناختی

ورزش

افزایش شوخ‌طبعی

آموزش اجتناب

ویژگی‌های کودکان پرخاشگر

ریشه‌های پرخاشگری

ابزارها و روش‌های کنترل و اداره خشم و پرخاشگری به چهار دسته کلی تقسیم می‌شوند

ابزارهای بدنی

ابزارهای فکری

ابزارهای روانشناختی

تغییرمحیط

افزایش مهارت‌های ارتباطی

توصیه‌هایی برای کاهش خشم کودکان

منابع:

 
خشم حالت برانگیختگی و هیجان شدید در هنگام روبه‌رو شدن با محرک‌های نامناسب محیطی است. احساس خشم بخشی از زندگی ماست و همه بچه‌ها به نوعی آن را تجربه می‌کنند. از این‌رو باید بـه بچه‌ها بیاموزیم که چگونه با خشم خود کنار بیایند. کودکان گاهی احساساتشان را از طریق رفتار بروز می‌دهند؛ زیرا این تنها روشی است که به کمک آن می‌توانند آنچه را احساس می‌کنند، بیان کنند.

حس خشم، سرخوردگی و بلاتکلیفی درباره چیزی، یا احساس گناه و شرم می‌تواند موجب اشباع احساسات فرزندان یا خستگی و ناخوشی فیزیکی آنان شود و به طغیان احساسی یا رفتاری آن‌ها بینجامد.

گاهی کودکان در مدرسه قربانی خشونت می‌شوند و همین قربانی شـدن آن‌ها را به عاملان خشـونت تبدیل می‌کند. شرایطی که به خشونت در مدرسه می‌انجامند، عبارت‌اند از:
وقتی کودکی توسط دانش‌آموزان دیگر مورد تمسـخر قرار می‌گیرد؛
وقتی کودکی را دانش‌آموزان دیگر کتک می‌زنند و او قادر به دفاع از خود نیست؛
وقتی کودک از مشـاجرات فرار می‌کند و حتی در مواقعی به گریه متوسل می‌شود؛
وقتی کودکی مرتب اشیا، وسایل و پول خود را گم می‌کند؛
وقتی کودک به دلایل ظاهری (پارگی لباس و یا نامناســب بودن آن) مورد تمسخر قرار می‌گیرد؛
وقتی کودک خجالتی اسـت همیشــه در کلاس ســکوت می‌کند؛
وقتی کودک افـت تحصیلی یا افسـردگی دارد و همواره ناراحت است.
این شرایط باعث می‌شود که کودک قربانی خشونت دیگران باشـد. خود کودک نیز عامل خشونت می‌شود و رفتارهای پرخاشگرانه از او سر می‌زند.