لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 20 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
سبك شناسي هنر:
در اين بخش- كه از كتابي با عنوان سبكهاي هنري از امپراسيونيسم تا اينترنت، نوشته، كلوس ريچارد- سال 1383 گرفته شده- سبكهاي هنزي كه از نظر محتوايي و به خصوص بصري(فرمي) با جنون مرتبط و نزديك هستند، با اولويت و ترتيب تاريخي به شرح ذيل ارايه مي گردد.
هنر انتزاعي1. Abstract Art
1910 م .
دوران هنر انتزاعي در حدود 1910 م . آغاز گرديد . پيش از آن مرجع تصاوير مبتني بر عينيت واقعي و بر مبناي تقليد از طبيعت بود . هنر انتزاعي اشاره به هنري غير ديداري به ويژه در نوع ويژگي هاي هنر اروپايي دارد. آغاز تجرد در هنر به قبل از قرن نوزدهم به ويژه در آثار هنرمندان انگليسي ترنر بر مي گردد. منظره هاي وي در حدود 1840 م . از ويژگي غير ديداري برخوردار و رنگ آميزي آنها عاري از مراجع دنياي خارجي رسم شده بود . در 1910 م . در مونيخ هنرمند نقاش متولد روسيه ، كاندينسكي آثار تجريدي و انتزاعي را نقاشي مي نمود . همچنين وي كتاب روحانيت در هنر را به رشته تحرير در آورد كه رساله فرضيات وي مبتني بر شكل و رنگ در هنر به صورت انتزاعي است . روش هاي رسيدن به هنر انتزاعي است . روش هاي رسيدن به هنر انتزاعي به دو صورت اساسي و مجزا است . يكي هندسي ، آن گونه كه در آثار موندريان ، ال ليسيتسكي و هنرمندان ساختار گرا ديده مي شود و ديگري بياني احساسي تر و وابسته به ادراك حسي و دروني كه در كارهاي كاندينسكي ، كوپكا و همچنين در آثار آمريكايي ها از جمله هارتلي وجود دارد . جريان هاي هنري انتزاعي و تجريدي توسط هنرمندان جوان خيلي سريع تابيعت و گسترش يافت و با تغييرات بي شماري همچنان پايدار ماند.
¨ لازلو موهولي ناگي- تركيب هشتم Z ¨ واسيلي كاندينسكي- دريافت سوم(مفهوم)
دادا1. Data
1916 م .
در سال 1916 م . يك گروه از هنرمندان اروپايي در شهر زوريخ با يكديگر ملاقات كردند . نقاشان ، پيكره سازان و نويسندگاني كه خود را دادائيست معرفي كردند .
دادا يك كلمه محمل بود و فقط به عنوان هنري اعتراض آميز عليه زيبايي و زيبايي شناسي و انكار، دست به خلاقيت زدند . آنها به وسيله وحشي گري و وحشت زدگي ناشي از جنگي مكانيزه اين احساس را داشتند كه تمامي ارزش هاي تمدن غربي بي اعتبار شده بود دادا يك شورشي بود كه نظم و قانون را دست مي انداخت و براساس هرج و مرج ، تاريكي ، اتفاقات ، خود بيگانگي ، طعنه و در حال دلقك بازي كردن به طور عمومي بيان مي شد . شروع اين جريان هنري علاوه بر زوريخ در پاريس و نيويورك نيز به وجود آمد.
سردمدران اين جريان هنري آرپ ، دوشامپ ، ارنست ، پيكابيا ، من ري و شويترز بودند. اين جريان هنري توسط نويسنده تريستان تزارا اعلام گرديد و نقاشان به زودي جهان بيني هيچ گرايي را در هنرهاي تجسمي اجرا كردند . تجربه اين هنرمندان با استفاده از كلاژهايي از پاره هاي كاملا نامربوط ديداري انتخاب مي شد و به دلخواه از كنار يكديگر قرار دادن آنها فرصتي آزمايشگرايانه تا حدي بر خلاف عقل سليم در برگزاري جشن هاي پيش پا افتاده انجام مي گرفت كه در آن با ايفاي نقشي با بيان كلمات التماس آميز ، بذله گويي هاي بي ارزش يا حتي تركيبات ديوانه وار كه وجود تناقض هاي تلفيق ناپذيري داشت ، بيان مي كردند .
شايد پيشروترين هنرمند دادائيست مارسل دوشامپ بوده است . وي يك آبريزگاه ، يك بيل زغال و يك جاي بطري در نمايشگاه هنري به نمايش گذاشت و به چنين توليدي آثار پيش ساخته اتلاق كرد و از نظر او اعتراضي بود تا اعلام كند هنر بد چنين است .
در دراز مدت اين روش هاي اجرايي نمي توانست براي هنرمند به عنواني يك بيان راضي كننده باشد دادا در واقع يك گذرگاه مقصد پاياني محسوب مي شد .
بعضي از هنرمندان دادائيست به مكتب سورئاليسم پيوستند و تا زماني كه بيانيه آنها در سال 1924 م . تغيير يافت همچنان وجود داشتند .
¨ فرانسيس پيكابيا- عاشق رژه ¨ مارسل دوشامپ- چشمه
نقاشي متافيزيك1. Pittura Metafisica
1917 م .
يك سبك نقاشي ايتاليايي است و بر طبق فرهنگ و بستر متافيزيك اين گونه تعريف شده است شاخه اي از فلسفه است كه به اصول و مباني اوليه رسيدگي و جستجوگري هايي را براي شناخت طبيعت و توضيح حقيقت مشخص مي نمايد.
در سال 1917 م . دكريكو به همراهي كارا روشي را براي دست يابي به اين سبك هنري به دست آورد . دكريكو به عقل سليم و فكر منطقي در هنر اعتقادي نداشت و معتقد بود كه يك شاهكار هنري حقيقتا عميق كه به وسيله يك هنرمند پديد مي آيد ، از دورترين اعمال وجودش حاصل مي شود . اين شيوه هنري در واقع يك عكس العمل مستقيم ايتاليايي نسبت به مكتب فوتوريسم بود. دكريكو و كارا اعلام كردند كه بايستي برگزاري نمايشگاه هاي تكنولوژي و خشونت آميز به اتمام برسد . در عوض با يك هنر شاعرانه كه افكار مخاطبين را به بيرون از دنياي كنوني پر اغتشاش ، به يك عالم خيال دوران باستاني و يك تجديد بي گناهي سرور آميز از مناظر ايتاليايي دوران كلاسيك و آثار آن مواجه گرداند . هنوز تصورات آنها براي نمايان ساختن تمام بي گناهي، اغلب مه گرفته بود . آدمك هاي ناشناس ، اشكال و اندام هاي بدون جنسيت در مكان هاي شهري ساكت و بي حركت ايستاده ، خانه هاي متروك درهاي قفل شده و پنجره هاي بسته شده ، درختان ، چمن زارها همه بدون گل ديده مي شدند و يك خورشيد نامرئي سرد اشكال ترسناك را روشن مي كرد و اهدافي تغيير ناپذير ، با نقش دادن به آرزوها به وجود مي آورد كه بيانگر رمان حقيقي و معمايي جانشين موضوعات روزمرگي بود . مناظر و مرايايي اغراق آميز با مكان هاي پوچ و فضاهاي شهري كه در قلمروهاي خيالي دگرگون شده پر از دلواپسي كه با بي انتهايي ، بي حسي و تنهايي آشكار مي شد. نقاشي متافيزيكي با نشانه هاي روان شناختي ، بيگانگي و دنياي ظالمانه مصنوعي را بيان مي كرد .
به طور ناگهاني دكريكو در سال 1920 م . متقاعد شد كه شيوه كارش نامناسب است و تصميم گرفت شيوه هنري اش را تغيير دهد . بدين ترتيب گروه، سه سال دوام آورد و بعد از آن از هم فرو پاشيد .
¨ جرجيو دكريكو- موسي ناراحت شده ¨ كارلو كارا- اتاق جادو
سوررئاليسم1. Surrealism
1924 م .
دوره هنري مكتب سورئاليسم در اصل يك جريان فرانسوي است كه با پيشوند فرا كه بيانگر فراتر يا والاتر از واقعيت تعيين شده است .
اين جريان هنري با تأكيد بر عناصر بصري و با استفاده از ضمير نيمه هوشيار و يا تصورات رويايي و با يك روش مبتني بر اصول واقع گرايي آثار خود را به نمايش مي گذارد . اين مكتب در سال 1924 م . با يك گروه تركيبي از نويسندگان و هنرمندان با بيانيه اي كه توسط آندره برتون رهبر گروه بيان گرديد، خود را معرفي نمودند .
هنرمندان آن شامل آرپ ، دكريكو ، آرنست ، ماگريست ، ماسون ، ماي ري و ميرو مي شدند و در سال 1927 م . تانگي و در 1929 م . نيز دالي به آنان پيوستند و گروه هنري سورئاليسم كامل گرديد . آنها به طور كلي هيچ سبك متحدي را به وجود نياورند ، بلكه با توجه به مقاصد و ايده هاي خود ابداعات شخصي ، دست ورزي و غايت هنري كارشان بسيار متغير بيان مي شد .
اتحاد آنها در الهام از روش هاي روانكاوي زيگموند فرويد مشترك بود كه انديشه، احساس و بيشتر رفتار در ضمير ناخود آگاه را كشف كرده بودند و همگي اينها اساس نيروهاي شخصيتي انسان را شكل مي داد.
اين كشف يك منبع عظيم را فراهم نمود كه موضوع اصلي كار سورئاليست ها را تأمين مي كرد و سعي آنها در اين بود كه در قلمرويي غرق شوند كه زندگي روزانه ناديده گرفته شده بود و تصورات خود را تجلي مي دادند تا اينكه يك حقيقت جديد آشكار گردد . نقاشي هاي آنان شامل چيزهايي معمولي بود كه تركيب آنها با اهداف الهامي بي سابقه اغلب در كنار يكديگر و با ايجاد مفاهيم عجيب، غير منطقي به نظر مي رسيد .
تصوراتي كه توضيح منطقي را به صورتي ترسناك و غير واقعي ، رسوا كننده و حتي گاهي طعنه آميز و اغلب با ظاهري باطل، بيان مي كند .
برچسب ها:
تحقیق درباره سبك شناسي هنر سبك شناسي هنر دانلود تحقیق درباره سبك شناسي هنر سبك شناسي هنر تحقیق درباره شناسي