لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 14 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
2
سير تحول سلاح در دوران تاريخي ايران از ابتداي دوره هخامنشيان تا پايان دوره ساسانيان
بشر اوليه براي تامين امنيت ، غذا (از طريق شکار)، تفريح و غيره از ابزاري به نام اسلحه استفاده مينمود. اين ابزار از روزگاران قديم توسط انسان عصر باستان بر روي نقوش برجسته، مهرها، بشقابهاي نقرهاي، آجر لعابدار و غيره براي ما به يادگار مانده است . در اين چارچوب سلاحهاي ادوار سهگانه 1- هخامنشي 2- اشکاني 3- ساساني مطالعه و بررسي خواهد شد. البته سلوکيان که بعد از سقوط امپراطوري هخامنشي تادوره اشکاني در ايران حکومت کردند، به علت فقر منابع و کمبود آثار باستاني و همچنين کوتاهي اين دوره از اين کار تحقيقي حذف گرديدند. جمعبندي و نتايج کلي بررسي پاياننامه نشان داد که نه نوع اسلحه در دوران مذکور مورد استفاده قرار گرفته است . اين سلاحها عبارتند از 1- کمان 2- نيزه 3- غداره (خنجر) 4- شمشير 5- تبرزين 6- گرز(اين اسلحه فقط در دوره اشکاني ديده شد.) 7- سپر 8- تيردان 9- کماندان (اين اسلحه فقط در دوره هخامنشي ديده شد.) در مجموع آثار اين سه دوره 118 اثر باستاني انتخاب و بررسي شدند. از اين تعداد حدود 75 اثر مربوط به دوره هخامنشي، 24 اثر مربوط به دوره اشکاني و 20 اثر مربوط به دوره ساساني ميباشند. چون بر روي بعضي از آثارر چند نوع اسلحه نشان داده شدده، طبيعتا" اين گونه آثار هنگام بررسي هر اسلحه تکرار گرديدهاند. بدين ترتيب و با احتساب موارد تکرار اين تعداد به 166 مورد ميرسد، که 102 مورد مربوط به دوره هخامنشي، 29 مورد مربوط به دوره اشکاني و 35 مورد مربوط به دوره ساساني ميشوند. در دوره هخامنشي سلاحها به لحاظ مليت حامل آنها به دو گروه اصلي : الف - پارسها ب - ملل تابعه تقسيم شدند. در مورد پارسها فرم سلاحها مشخص و سپس سلاحهاي عصر هر پادشاه (آنهايي که داراي آثار بودند) بررسي و مطالعه شدند. اما در مورررد ملل تابعه بعد از اين که هر ملت (آنهايي که داراي آثار بودند.) ذک شد فرم اسلحه هريک مشخص و سپس آثار مربوطه بررسي شدند. در دوره اشکاني به دو دليل زير: -1 فرسودگي و سائيدگي آثاري که اسلحهها روي آنها نشان داده شدهاند. -2 فقدان زمانبندي دقيق آثار، تقسيمبندي سلاحها با عصر هخامنشي تفاوت دارد. به همين دلايل بعد از ذکر نام هر اسلحه، آثار مربوطه بررسي و مطالعه شدند. در دوره ساساني با توجه به اين که قدمت آثار مورد بحث روش و دقيق بودند، به همين دليل آثار اين عصر مانند دوره هخامنشي در زمان هر پادشاه ساساني بررسي و مطالعه شدند. اما متاسفانه بيشتر سلاحهاي دوره ساساني مانند دوره اشکاني و برخلاف دوره هخامنشي به دليل فرسودگي آثار، به لحاظ فرم قابل مطالعه نبودند.
2
سير تحول سلاح در دوران تاريخي ايران از ابتداي دوره هخامنشيان تا پايان دوره ساسانيان
بشر اوليه براي تامين امنيت ، غذا (از طريق شکار)، تفريح و غيره از ابزاري به نام اسلحه استفاده مينمود. اين ابزار از روزگاران قديم توسط انسان عصر باستان بر روي نقوش برجسته، مهرها، بشقابهاي نقرهاي، آجر لعابدار و غيره براي ما به يادگار مانده است . در اين چارچوب سلاحهاي ادوار سهگانه 1- هخامنشي 2- اشکاني 3- ساساني مطالعه و بررسي خواهد شد. البته سلوکيان که بعد از سقوط امپراطوري هخامنشي تادوره اشکاني در ايران حکومت کردند، به علت فقر منابع و کمبود آثار باستاني و همچنين کوتاهي اين دوره از اين کار تحقيقي حذف گرديدند. جمعبندي و نتايج کلي بررسي پاياننامه نشان داد که نه نوع اسلحه در دوران مذکور مورد استفاده قرار گرفته است . اين سلاحها عبارتند از 1- کمان 2- نيزه 3- غداره (خنجر) 4- شمشير 5- تبرزين 6- گرز(اين اسلحه فقط در دوره اشکاني ديده شد.) 7- سپر 8- تيردان 9- کماندان (اين اسلحه فقط در دوره هخامنشي ديده شد.) در مجموع آثار اين سه دوره 118 اثر باستاني انتخاب و بررسي شدند. از اين تعداد حدود 75 اثر مربوط به دوره هخامنشي، 24 اثر مربوط به دوره اشکاني و 20 اثر مربوط به دوره ساساني ميباشند. چون بر روي بعضي از آثارر چند نوع اسلحه نشان داده شدده، طبيعتا" اين گونه آثار هنگام بررسي هر اسلحه تکرار گرديدهاند. بدين ترتيب و با احتساب موارد تکرار اين تعداد به 166 مورد ميرسد، که 102 مورد مربوط به دوره هخامنشي، 29 مورد مربوط به دوره اشکاني و 35 مورد مربوط به دوره ساساني ميشوند. در دوره هخامنشي سلاحها به لحاظ مليت حامل آنها به دو گروه اصلي : الف - پارسها ب - ملل تابعه تقسيم شدند. در مورد پارسها فرم سلاحها مشخص و سپس سلاحهاي عصر هر پادشاه (آنهايي که داراي آثار بودند) بررسي و مطالعه شدند. اما در مورررد ملل تابعه بعد از اين که هر ملت (آنهايي که داراي آثار بودند.) ذک شد فرم اسلحه هريک مشخص و سپس آثار مربوطه بررسي شدند. در دوره اشکاني به دو دليل زير: -1 فرسودگي و سائيدگي آثاري که اسلحهها روي آنها نشان داده شدهاند. -2 فقدان زمانبندي دقيق آثار، تقسيمبندي سلاحها با عصر هخامنشي تفاوت دارد. به همين دلايل بعد از ذکر نام هر اسلحه، آثار مربوطه بررسي و مطالعه شدند. در دوره ساساني با توجه به اين که قدمت آثار مورد بحث روش و دقيق بودند، به همين دليل آثار اين عصر مانند دوره هخامنشي در زمان هر پادشاه ساساني بررسي و مطالعه شدند. اما متاسفانه بيشتر سلاحهاي دوره ساساني مانند دوره اشکاني و برخلاف دوره هخامنشي به دليل فرسودگي آثار، به لحاظ فرم قابل مطالعه نبودند.
2
سد سازي از دوره هخامنشيان تا قبل از اسلام
پادشاهان هخامنشي به واسطه نياز جغرافيايي كشور ايران و علاقه اي كه به گسترش و آباداني سرزمين تحت فرمانروايي از خود نشان مي دادند، در زمان امپراتوري خود سدها و بندهاي زيادي را در بخش هاي جنوب غربي و جنوب ايران ساختند. بسياري از سيستم هاي آبرساني و آبياري كه تا سال هاي متمادي نيز در ايران از آنها استفاده شد، مرهون تلاش مهندسان و صنعتگران ايراني است كه در زمان هاي بسيار دور تلاش نمودند تا نيازها و كمبودها را در زمينه هاي عمران و آبادي بر طرف کنند که آثار و شواهد آن را نيز مي توان در نقاط مختلف ايران درك کرد. علاوه بر آن بسياري از آثار به جا مانده از اين دوران ها در سرزمين هاي تابعه حكومت هاي ايران باستان نيز قابل مشاهده است.
«دياله» يكي از رودخانه هايي بوده است كه از قديم به رودخانه اروند
مي پيوسته. بنا به دستور كوروش بزرگ سدي براي آبياري، از خاك و چوب بر روي اين رودخانه بسته شده بود كه شبكه كانال هاي آبرساني را تغذيه مي كرد. همچنين در زمان هخامنشيان اولين كوشش ها جهت سد سازي بر روي اروند و فرات به عمل آمد. از مشخصات اين رودخانه ها آن بود كه سطح فرات بالاتر از دجله قرار داشت. در زمان حكومت بابليان بر بين النهرين تمايل رود فرات نسبت به شرق بيشتر از امروز بوده و اين رود تنها داراي يك مجرا بوده است. انشعاب فرات به دو مجرا بين سال هاي 600 ق.م تا 100 ق. م اتفاق افتاده است . چنان كه پيداست هخامنشيان سدهايي بر روي رودخانه هاي فرات و اروند ساختند و گام هايي ديگر در گسترش شبكه كانال هاي آبياري برداشتند.
بدون شك هنگامي كه اسكندر مقدوني در حدود سال 400 ق. م به آن مناطق رسيد، آن سدها ساخته شده و برپا بوده اند. استرابو جغرافيدان سده اول ميلادي يونان خبر از ويراني اين سدها به دست اسكندر مقدوني مي دهد. ولي واقعيت اين خبر كه اسكندر اين سدها را ويران كرده باش، كاملا معلوم نيست چون برخي نيز گفته اند كه اسكندر آنها را خراب نكرده است و حتي به طور مرتب به حفر كانال و نظارت بر اين سدها مشغول بوده است. به هر حال آنچه مسلم است آبياري با بهره وري از بند سازي در فرات و اروند پيرامون سده چهارم پيش از ميلاد كاملا رواج داشته و سيستم هاي سد بندي و آبياري بعدها در زمان ساسانيان به حد بالاي گسترش خود رسيده است.
برچسب ها:
تحقیق درباره دوره هخامنشیان تا ساسانیان دوره هخامنشیان تا ساسانیان دانلود تحقیق درباره دوره هخامنشیان تا ساسانیان دوره هخامنشیان ساسانیان تحقیق درباره دوره هخامنشیان ساسانیان