چکیده:در جوشكاري فولاد زنگ نزن آستينتي ريز ساختار جوش با ساختار آستينتي فلز پايه اختلاف دارد و غالبا فاز فريت در جوش بوجود مي آيد. اهميت اين فاز در مطالعات خوردگي و ميزان تنش هاي پسماند ناشي از جوشكاري آشكار مي شود، لذا در اين تحقيق سعي بر آن است تا تاثير شرايط و متغيرهاي جوشكاري بر مورفولوژي و درصد فاز فريت ايجاد شده در فولاد زنگ نزن آستينتي 316 مطالعه گردد.
بدين منظور اثر طرح اتصال، ضخامت فلز پايه،
نوع الكترود جوشكاري، تعداد پاسهاي جوش و جنس پشت بند جوشكاري مورد بررسي
قرار ميگيرد. نتايج مطالعات حاكي از آن است كه تحت شرايط مختلف، عدد فريت
جوش در محدوده 26-1 تغيير مي كند و پيش بيني دياگرام ساختاري شفلر به
واقعيت بسيار نزديك است. تصاوير متالوگرافي نمونه ها نيز از تشكيل فريت با
موفولوژي هاي متفاوت از قبيل فريت يوتكتيكي بين سلولي، سوزني، اسكلتي و
شبكه اي حكايت مي كند. بنابراين با كنترل شرايط و متغيرهاي فرآيند جوشكاري،
امكان رسيدن به ريز ساختار مورد نظر در جوش فولاد زنگ نزن آستنيتي 316
وجود دارد.نویسندگان: مهدي شاهدي اصل، امير حسين كوكبي، پدرام مهديزاده تهراني
برچسب ها:
فولاد زنگ نزن آستنيتي 316 جوشكاري فريت موفولوژي ريز ساختار دانلود مقاله مقاله رشته متالوژی متغيرهاي جوشكاري تاثیر جوشکاری بر مورفولوژی تاثیر جوشکاری بر ساختار فولاد زنگ نزن اثر جوشکاری بر فولاد زنگ نزن آستنيتي 316