چکیده:روستاي كمجان در شهرستان نظنز استان اصفهان از مناطق مهم باستاني ذوب فلزات در ايران است. مطالعات باستانشناسي بر روي قطعات سفالي پيدا شده در آن ناحيه، قدمت آن را در حدود 600 سال تخمين مي زند. در آن دوره، كوره هاي ذوب را در شيب تپه ها مي ساختند. با بررسي سرباره هاي موجود در منطقه مي توان به نوع سنگ معدن و روش ذوب آن پي برد. آناليز سرباره به كمك اشعه ايكس آشكار مي سازد كه پيشينيان توانسته بودند به تركيب بهينه سرباره دست پيدا كنند. آناليز ساجمه هاي مسي محبوس در سرباره به كمك SEM نشان مي دهد كه مذاب از سه فاز تشكيل شده كه علاوه بر فاز زمينه، دو فاز ثانويه در آن رسوب كرده اند. سنگ معدن مورد استفاده در آن دوران از نوع مالاكيت و آزوريت بوده و مذاب به روش احيا توليد شده است. در شرايط آزمايشگاهي با استفاده از اين سنگ معدن و به روش احيا در دماي 1200 درجه سانتيگراد، مذابي مشابه با ساچمه هاي مسي پيشينيان توليد مي شود كه تاييد كننده صحت اين ادعا مي باشد.
نویسندگان: يونس اعتماد، مهدي شاهدي اصل، عاطفه شكريان
برچسب ها:
سرباره باستان شناسي كمجان كوره ذوب سنگ معدن مس احيا دانلود مقاله مقاله متالوژی مقاله ریخته گری نحوه توليد مس تركيب سرباره مس كارگاه باستاني فلزكاري كمجان