چکیده:ميزان ناسازگاري در ميان دانش‌آموزان مدارس شهر تهران 3ˆ8 درصد است و ناسازگاري در ميان پسران بيشتر از دختران بوده‌است . 2 - بين مرتبه ولادت و ناسازگاري رابطه معتبري وجود ندارد. 3 - بين ناسازگاري و نقايص و معلوليتهاي جسماني رابطه معني‌داري به لحاظ آماري وجود ندارد. 4 - بين سن والدين و ناسازگاري دانش‌آموزان رابطه معني‌داري وجود ندارد. 5 - بين سطح تحصيلات والدين و ميزان ناسازگاري دانش‌آموزان رابطه معني‌داري وجود دارد. 6 - بين وضع اشتغال والدين و ناسازگاري كودكان رابطه معني‌داري وجود ندارد. 7 - رابطه معني‌داري از لحاظ آماري بين حجم خانواده و ميزان ناسازگاري كودكان وجود دارد. 8 - بين خويشاوندي والدين و ميزان ناسازگاري كودكان رابطه معني‌داري به لحاظ آماري وجود ندارد. 9 - بين رابطه والدين با يكديگر و تاثير آن در تفاوت گروههاي دانش‌آموزان به لحاظ ميزان ناسازگاري رابطه بسيار معتبر آماري وجود دارد. 10 - بين دو متغير تنبيه بدني شدن در منزل و ميزان ناسازگاري دانش‌آموز رابطه بسيار معتبري به لحاظ آماري وجود دارد. 11 - در خصوص فوت والدين و تاثير آن بر ناسازگاري رابطه معني‌داري وجود ندارد. 12 -بررسي رابطه بين طلاق والدين و ميزان ناسازگاري كودكان از نظر آماري رابطه معني‌داري وجود ندارد. 13 - بررسي پرونده تحصيلي دانش‌آموزان نشان ميدهد كه بين سابقه مردودي و ميزان ناسازگاري به لحاظ آماري رابطه معني‌داري وجود ندارد. 14 - نتايج آزمون هوش ريون نشان ميدهد كه تفاوت ميانگين نمرات خام دو گروه آزمايشي و كنترل در سطح 99 درصد > P به لحاظ آماري معتبر است . 15 - اختلالات رفتاري دانش‌آموزان دختر و پسر مدارس ابتدايي شهرتهران بيشتر از نوع سازگاريهاي اجتماعي بوده و به صورت رفتارهاي ضداجتماعي بروز مي‌كنند.
برچسب ها:
بررسي ناسازگاري ناسازگاري دانش آموزان بررسي علل ناسازگاري تحقيق علوم تربیتی دانلود تحقيق كار تحقيقي روانشناسی بررسی علل ناسازگاری کودکان ناسازگاری در کودکان کودکان ناسازگار دانش آموزان ناسازگار