بخشی از متن:بخشي از معرفي معماري چيني از زبان كتاب تاريخ تمدن- مشرق زمين گاهواره تمدن- اثر ويل دورانت (جلد اول) چنين است: «در چين هنر ساختاري يا معماري از جمله هنرهاي فرعي بود. از اين رو، معماران بزرگي كه از آن ديار برخاستند، به ندرت از خود نامي به جاي گذاشتند و ظاهرا كمتر از سفالگران بزرگ محبوبيت يافتند. در چين عمارت‌هاي عظيم، حتي براي تعظيم خدايان، به فور ساخته نمي شد. عمارات قديمي معدودند و منحصر به معابدي كه ساختمان آنها پيش از قرن شانزدهم انجام گرفته است. معماران عصر سونگ در سال 1103 ميلادي هشت جلد كتاب مصور زيبا- روش‌هاي معماري- انتشار دادند، ولي از عمارات چوبيني كه از روي تصويرها و طرح‌هاي آنان ساخته شد، هيچ گونه اثري بر جاي نمانده است. تصويرهاي خانه و معبدهاي عهد كنفوسيوس كه در كتابخانه ملي پاريس وجود دارد، نشان مي‌دهد كه معماري چين در طي زماني بالغ بر بيست و سه قرن، تغيير مهمي نكرده است. شايد بتوان گفت كه چينيان به سبب حساسيت هنري خود از ساختمان‌هاي تناور روي برتافته‌اند يا، به علت توجه خود به فعاليت هاي عقلي، در حوزه معماري از تخيل بهره نجسته‌اند. تقريبا در ميان همه ملت‌هاي كهن، سه عامل اصلي هنر معماري را به پيش رانده است: اشرافيت موروثي، دستگاه روحاني نيرومند و حكومت متمركز تواناي فراخ دست. آثار هنري بزرگ پيشين- معبدها، كاخ‌ها، اپراها، ديواري‌هاي منقش پرشكوه و مقبره‌هاي پر مجسمه- همه به ميانجيگري اين سه عامل اول از اين سه عامل محروم بوده است!
برچسب ها:
بررسی معماری چین معماری کشور چین مقایسه معماری ایران و چین تفاوت معماری چینی و ایرانی دانلود تحقیق معماری تحقیق پیرامون معماری چین معماری چین و ایران دانلود مقاله معماری مقاله معماری چین معماری چین ویژگی معماری چین