مقدمه :

لغت استثنايي اصولا يك اصطلاح آموزشي است . مربيان آموزش و پرورش و مشاوران راهنمايي در زمره ي اولين كساني هستند كه به محدوديتهاي يادگيري ، عاطفي شخصيتي ، اجتماعي ، و مشكلات اين افراد پي مي برند و بايد نسبت به رفع آنها با روشهاي موجود و همچنين پشگيري از مشكلات آني اقدام نمايند .

جايگاه آموزش و پرورش استثنايي

در سال 1369 قانون تشكيل سازمان آموزش و پرورش استثنايي كشور به  تصويب مجلس شوراي اسلامي رسيد نظر به اينكه مبارزه با مستكبرين و حمايت از مستضعفين از شعارهاي اصلي انقلاب اسلامي بوده و حكومت اسلامي نيز در جهت رفع استضعاف پايه گذاري شده است كودكان استثنايي كه از مصاديق بارز مستضعفين و به تعبيري از گروه محرومان مضاعف جامعه بودند ؛ مورد توجه و عنايت مسئولان و برنامه ريزان قرار گرفتند و از همان اوان انقلاب در اولويت نظام اسلامي قرار داده شدند . در منشور جهاني حقوق كودك هم آمده است همه بدون تبعيض در رنگ ؛ نژاد ؛ زبان ؛ تبار اقتصادي ؛ طبقه اجتماعي ؛ عليرغم آن كه از هوش سرشاري برخوردار باشند و يا عادي ؛ عقب مانده ذهني ؛ نابينا ؛ ناشنوا يا داراي هر گونه نقص و يا ضعف جسمي و اجتماعي باشند ؛ حق دارند به طور يكسان از امكانات يادگيري ؛ آموزشي ؛ پرورشي با حداكثر توانايي و استعدادهاي خود بهره مند شوند . ايجاد زمينه و فراهم آوردن امكانات و تسهيلات در جهت آموزش ؛ رفاه و توانبخشي آنان نه به عنوان ترحم و دلسوزي بلكه به عنوان يك وظيفه براي دولت هاي عضو از حقوق مسلم اينگونه كودكان تلقي مي شود .