چكيده

نظام آموزش عالي كشور به عنوان يك نهاد و دانشگاه به عنوان يك سازمان اجتماعي در جامعه انساني، وظيفه تأمين نيازهاي جامعه از نظر سرمايه انساني، حفاظت و حراست از دستاوردهاي فكري و علمي و انتقال آنها به نسل هاي آينده را دارد. افت تحصيلي نظام آموزشي كشور را از اهداف پيش بيني شده دور نموده و بخشي از سرمايه ها و فرصت ها را از دست مي دهد. پيامدهاي اين پديده به صور مختلف از جمله اخراج، انصراف، ترك تحصيل و يا مشروط شدن دانشجو جلوه گر مي شود. در اين مقاله تأثير فقر اقتصادي و عوامل آموزشي بر افت تحصيلي فرد مفروض بوده كه به روش پيمايشي (survey) مورد بررسي قرار گرفته اند. جامعه آماري اين تحقيق دانشجويان دانشگاه يزد مي باشند كه 320 نفر از آنها به عنوان حجم نمونه به روش تصادفي انتخاب شده اند.

   در اين تحقيق دو نوع پرسشنامه يكي خاص دانشجويان مشروطي و ديگري خاص دانشجويان انصرافي و اخراجي استفاده شده است و اطلاعات جمع آوري شده در قالب جداول فراواني و نمودارها و آزمونهاي آماري توصيف و مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته اند. نتايج اين تحقيق نشان مي دهد كه فقر خانواده مهمترين عامل افت تحصيلي دانشجويان انصرافي و اخراجي بوده است.