مقدمه :

ترانسفورماتور وسيله اي است كه انرژي الكتريكي را در يك سيستم جريان متناوب از يك مدار به مدار ديگر انتقال مي دهد و مي تواند ولتاژ زياد و بلعكس تبديل نمايد . ترانسفورماتور امروز يكي از وسايل لازم و حياتي در سيستم هاي الكتريكي و همچنين سيستم هاي تبديل انرژي مي باشد و از دو بخش اصلي زير تشكيل مي گردد :

1 – هسته كه از ورقه هاي نازك فولادي ساخته مي شود .

2 – دو يا چند سيم پيچ كه در ترانسفورماتورهاي معمولي با هم رابطه مغناطيسي و در اتوترانسفورماتورها ديگر رابطه الكتريكي و مغناطيسي دارند .

آن بخش از سيم پيچ كه از مدار الكتريكي انرژي مي گيرد سيم پيچ اوليه بخش ديگر كه از آن انرژي گرفته مي شود سيم پيچ ثانويه ناميده مي شود . سيم پيچ متصل به مدار با ولتاژ زياد به سيم پيچ فشار قوي ( H.W ) و سيم پيچي كه به مدار با ولتاژ كم اتصال مي يابد به سيم پيچ فشار ضعيف ( L.V ) معروف است .

ترانسفورماتورهاي كه ولتاژ سيم پيچ ثانويه از ولتاژ اوليه آن كمتر باشد ترانسفورماتور كاهنده و آن كه ولتاژ ثانويه اش از ولتاژ اوليه بيشتر باشد ترانسفورماتور افزاينده ناميده مي شود .

اگر يكي از دو سيم پيچ ترانسفورماتور مثلاً اوليه را به منبع ولتاژ متناوب وصل كنيم فوران ( فلوي ) متناوبي توليد خواهد شد كه دامنه اش نسبت مستقيم با ولتاژ دو سر سيم پيچ اوليه و شماره دورهاي اوليه دارد .