هدف كلي از اين تحقيق بررسي رابطه بين ماهيت شغل و ميزان عملكرد كاركنان كارخانه ي ذوب آهن اصفهان بود. سؤالات پژوهش با در نظر گرفتن ميزان عملكرد و مولفه هاي ماهيت شغل (ارزش شغل،خود استقلالي،بازخورد،فرصت هاي شغلي،امكانات شغلي و چالش شغلي ) مطرح شد. روش پژوهش، توصيفي - همبستگي بوده و به منظور تعيين روابط بين متغيرها از پرسشنامه هاي استاندارد بيكر و پرسشنامه محقق ساخته عملكرد استفاده گرديد . جامعه ي آمار ي مشتمل بر ٨٨۴ نفر از سرپرستان كارخانه ي ذوب آهن اصفهان در سال 85- 84 بود كه از طريق نمونه گيري تصادفي متناسب با حجم تعداد ٨٢ نفر از آنها به عنوان نمونه آماري انتخاب شدند .تجزيه و تحليل داده ها در دو سطح آمار توصيفي و استنباطي انجام پذيرفت. نتايج پژوهش نشان داد كه : 1) بين ارزش كار و ميزان عملكرد رابطه معنادار و مثبت (در سطح 0/05) بوده و حاكي از آن است كه هرچه ارزش كار در بين مديران سازمان بالاتر باشد انگيزه آنان براي ميزان عملكرد بيشتر خواهد بو د . ٢) بين خود استقلالي و ميزان عملكرد در بين سرپرستان رابطه معنادار ومثبت (در سطح 0/05) وجود داشته و هرچه قدر سرپرستان در انجام وظايف از آزادي عمل برخوردار بودند ميزان عملكردشان نمود بيشتري پيدا مي كرد . ٣) بين بازخورد و ميزان عملكرد در بين سرپرستان رابطه معنادارو مثبت (در سطح 0/05) بوده و هرچه قدر سرپرستان از نحوه ي فعاليت خود بازخورد دريافت مي كردند ،با انگيزه تر و جهت دارترتلاش مي نمايند. ۴) بين فرصت هاي شغلي و ميزان عملكرد سرپرستان رابطه معنادار و مثبت (در سطح 0/05) بوده و فرصت هاي شغلي متناسب با توان و تخصص افراد ميزان عملكرد آنان را افزايش مي دهد . ۵) بين امكانات شغلي و ميزان عملكرد در بين گروه كاري رابطه معنا دار و مثبت (در سطح 0/05) بوده و هرچه قدر امكانات شغلي مطوب تر، ميزان عملكرد نيز بيشتر بوده است.6)بين چالش شغلي و ميزان عملكرد رابطه معنادار ومثبت ( در سطح 0/05) بوده و چالش زياد بدنبال خود حركت به سمت افزايش عملكرد را نيز داشته است.