در طبیعت آب و گاز طبیعی همراه هم هستند و در مخازن گاز، این دو در حال تعادل هستند. به طور کلی آبی که هنگام خروج گاز از چاه به همراه آن بالامی آید، جزئی مزاحم در گاز طبیعی است؛ زیرا اول سبب خوردگی در خطوط انتقال گاز ترش ( گاز همراه با H2S ) می گردد. دوم ارزش حرارتی گاز طبیعی را پایین می آورد. سوم بالا رفتن فشار یا پایین آمدن دما هنگام انتقال گاز طبیعی سبب میعان آب شده و آب در فاز مایع راندمان خطوط انتقال گاز را شدیدا کاهش می دهد. چهارم پایین آمدن بیش ازحد دما در فصل زمستان یا پس از افت شدید آدیباتیک ( که باعث افت سریع دما می گردد) سبب بروز پدیده ای به نام تشکیل هیدرات در خط لوله انتقال گاز طبیعی می شود. هيدرات گازي يك جامد بلوري است كه در آن مولكول هاي گاز توسط مولكول هاي آب احاطه شده اند. گازهاي زيادي هستند كه ساختار مناسبي براي تشكيل هيدرات دارند كه از آن جمله مي توان به دي اكسيدكربن، سولفيد هيدروژن و هيدروكربن‌هاي با تعداد كربن كم اشاره نمود. هيدرات‌هاي گازي كه اكثراً در بستر درياها تشكيل مي شوند، غالباً از نوع هيدرات متان هستند. اين ماده كه از آن به عنوان "يخ شعله ور" ياد مي شود، حاوي مقدار بسيار زيادي گاز متان است و مكان تشكيل آن معمولاً رسوب كف اقيانوس‌ها و مناطق قطبي دائماً منجمد مي باشد .

  هيدرات گازي در دما و فشار محيط رسوبات كف اقيانوس‌ها و در مناطق با عمق بيش از 500 متر تشكيل مي شود. در اين فشار و در دماهايي بالاتر از دماي پايدار يخ، هيدرات گازي كاملاً پايدار است. همچنين در مناطق دائماً منجمد قطبي، اين ماده به صورت تركيب با يخ هاي محيط، به مقدار زيادي يافت مي شود.