خلاصه

پیش زمینه : بیش از 25% دختران نوجوان در ایالت متحده کمبود آهن دارند . این آزمایش کلینیکی تحت کنترل دارونما و دوسویه کور تاثیرات مکمل آهن بر عملکرد شناختی در دختران نوجوان با کمبود آهن بدون آنمی را بررسی می کند .

متد ها : 716 دختر در 4 دبیرستان بالتیمور برای بررسی کمبود آهن بدون کم خونی ثبت نام کردند.( سرم فریتین ≤ 12g/Lµ با هموگلوبین نرمال ). 98 دختر ( 13.7 %) کمبود آهن بدون آنمی داشتند که از این تعداد 81 نفر در این آزمایش ثبت نام کردند . شرکت کننده ها به طور رندومی به مدت 8 هفته برای سولفات آهن دهانی ( 650 میلیگرم دو بار در روز ) و یا دارونما تخصیص یافتند . تاثیر درمان آهن با پرسش نامه و تست های شناختی و هماتولوژیکی ارزیابی شد . که قبل از شروع درمان و بعد از اعمال درمان انجام شد . ما 4 آزمون تمرکز و توجه را برای اندازه گیری عملکرد شناختی به کار بردیم . بررسی با هدف درمان و قبل از پروتکل انجام شد .

یافته ها : از 81 دختر ثبت نام کرده با کمبود آهن بدون آنمی، 78 دختر (96%) تحقیق را کامل کردند . 5 دختر ( 3 کنترل ، 2 درمان ) در طول تحقیق آنمی شان افزایش یافت و از تحقیق محروم شدند . بنابراین ، 73 دختر در بررسی پروتکل شرکت داشتند . توزیع نژادی ، میانگین سن ، غلظت سرم فریتین ، غلظت هموگلوبین و امتیازات تست شناختی گروهها در خط مبنا به طور چشمگیری متفاوت نبود . ( فرق چندانی نداشت ) .اندازه گیری های هماتولوژیکی بعد از مداخله درباره ی وضعیت آهنبه طور چشمگیری در گروه درمان بهبود یافت . (سرم فریتین 27.3 در مقابل 12.1 g/Lµ و p<0.001 ) .بررسی بازگشتی نشان داد که دخترانی که آهن دریافت کردند در تست یادگیری شفاهی و حافظه نسبت به دختران گروه کنترل بهتر عمل کردند . (p<0.02 ).

تفسیر : در این جمعیت شهری از دختران نوجوان با کمبود آهن بدون آنمی ، مکمل آهن حافظه و یادگیری شفاهی را بهبود داد .