بخشي از مطلب درون پاورپوينت:

مقدمه

از آنجا که هرگونه فعالیتی برای ارتقا کیفیت زندگی و توسعه انسانی در محیط زیست تحقق می یابد لذا وضعیت محیط زیست و منابع آن از نظر پایداری یا ناپایداری بر فرآیند نوسعه تاثیر گذار خواهد بود . اکنون مسائل محیط زیستی به قدری دامنه پیدا کرده اند که قلمرو آن ها به مسائل فنی ختم نمی شو

رابطه بین رفتار زیست محیطی با میزان تفکر سیستمی و مسئولیت پذیری اجتماعی

در تقسیم بندی مولفه های اجتماعی که به سازمان ها اختصاص دارد سه بعد اقتصادی، اجتماعی و محیط زیست مطرح است.مسئولیت اجتماعی از راه افزایش درآمد، سودآوری، و بهبود مزیت رقابتی توفیق سازمانی را تحت تاثیر قرار می دهد و موجب ارتقا و اطمینان طرفیت ذینفع و نظارت موثرتر بر امور سازمان خواهد گردید.

تفکر سیستمی

تفکر سیستمی فرآیند شناخت مبتنی بر تحلیل و ترکیب در جهت دستیابی به درک نظام مند و جامع یک موضوع در محیط پیرامون خود است.در تفکر سیستمی صرفا به اجزا و جزئیات یک سیستم نگاه نمی شود

رابطه بین رفتار زیست محیطی با میزان تفکر سیستمی و مسئولیت پذیری اجتماعی

مسئولیت پذیری اجتماعی شامل انجام فعالیت و اقدام در مورد پاکیزگی و حذف آلودگی های محیط زیست، افزایش فرصت های استخدامی برابر برای گروه های اقلیت و زنان حفظ ایمنی و سلامت محیط کار، تولید فرآورده هایی با کیفیت وایمن و تلاش برای کاهش فقر در جامعه می باشد.

نکته:بین تفکر سیستمی و بهبود عملکرد کارکنان ارتباط وجود دارد.

نکته: رابطه معناداری بین نگرش نسبت به محیط زیست و رفتار مصرف انرژی وجود دارد.

رابطه بین رفتار زیست محیطی با میزان تفکر سیستمی و مسئولیت پذیری اجتماعی

بین مسئولیت پذیری اجتماعی در شرکت هایی که میزان آگاهی مشتریان و یا آگاهی عموم مردم از طریق تبلیغاتی که شرکت انجام میدهد بیشتر باشد، و محیط زیست رابطه مثبت وجود دارد. همچنین سطح سواد، آگاهی و حساسیت محیط زیستی بر مقابله با مسائل محیط زیستی موثر می باشد.

مدیران سازمان های نظام یافته در مقایسه با سازمان های ماشین بنیاد، سطح مسئولیت پذیری اجتماعی و اخلاقیات بالایی دارند .

رابطه بین رفتار زیست محیطی با میزان تفکر سیستمی و مسئولیت پذیری اجتماعی

رفتار محیط زیستی مسئولانه مجموعه ای از کنش های افراد جامعه به محیط زیست است که در طیف وسیع از احساسات و تمایلات و آمادگی های خاص برای رفتار نسبت به محیط زیست را شامل می شود.

انسان اعتقادات متفاوتی در مورد نتایج عملکرد یک رفتار کسب می نماید که این اعتقادات ، نگرش و قواعد درونی شخص را تعیین می کند و رفتار را آشکار می سازد و لذا با دنبال نمودن عوامل تعیین کننده ریشه های اعتقادی، یک رفتار را درک و با تغییر تعداد کافی از آن رفتار را کنترل نمود.

رابطه بین رفتار زیست محیطی با میزان تفکر سیستمی و مسئولیت پذیری اجتماعی

دانش و اعتقادات یک ارتباط میانجی گرانه از طریق نگرش ها، قواعد درونی، شخصی و قصد قبل از رفتار دارند از طرفی نوعی ارزش گذاری انسان به طبیعت و اجزای آن و همچنین معیارهای ارزشی در تعیین درست یا نادرست بودن رفتار نسبت به طبیعت در تعیین نوع تعامل انسان با طبیعت نقش تعیین کننده دارند و ارزش های اخلاقی با شکل دهی نگرش ها و هتجارها تاثیر خود را بر رفتارهای حفاظتی می گذارند.

رابطه بین رفتار زیست محیطی با میزان تفکر سیستمی و مسئولیت پذیری اجتماعی

هم عوامل محیطی بیرون از انسان و هم عوامل شناختی درون در کنترل رفتار انسان موثر است.کارکردهای روانشناختی بر حسب یک تعامل دو جانبه بین شخص و عوامل تعیین کننده محیطی تبیین می شود و در این میان شخص، محیط ، و رفتار شخص بر یکدیگر تاثیر و تاثر متقابل دارند و هیچ کدام ازین سه جزء را نمی توان جدای از اجزای دیگر به عنوان تعیین کننده رفتار انسان به حساب آورد.

سطوح سواد محیط زیستی

آگاهی: کسب آگاهی و درک نسبت به کل محیط زیست و مسائل آن، توسعه توانایی برای درک و تشخیص آن و استفاده از این توانایی های جدید در متن و زمینه های مختلف.

دانش: کسب درک اساسی از این که چگونه در محیط عمل نمایند و چگونه با محیط خود تعامل نمایند و چگونه چالش های محیط زیستی به وجود می آیند و به چه طریقی می توان آن را حل نمود؟

نگرش: کسب مجموعه ای از ارزش ها و احساسات در ارتباط با محیط زیست و انگیزه برای مشارکت در حفظ و و بهبود آن.

.

سطوح سواد محیط زیستی

مهارت: کسب مهارت های مورد نیاز برای تشخیص،بررسی و مشارکت برای حل مسائل و مباحث محیط زیست.

مشارکت: کسب تجربه در استفاده از دانش ها و مهارت های کسب شده برای انجام عمل مثبت و اندیشمندانه در جهت حل مسائل محیط زیستی.

رابطه بین رفتار زیست محیطی با میزان تفکر سیستمی و مسئولیت پذیری اجتماعی

دانش و سواد محیط زیستی سبب فرصت هایی جهت مشارکت در علم و عمل و سبب بهبود محیط زیست در جامعه می گردد و پایه گذار رفتار مناسب است. برای افزایش مسئولیت پذیری باید زمینه و بسترهای اخلاق حرفه ای و محیط کاری را به گونه ای آماده نمود که احساس ارزشمندی و موثر و مفید بودن را ایجاد نموده و در نهایت زمینه ساز ارتقای مسئولیت پذیری آنها در قبال سازمان و جامعه باشند.

طرز تلقی و نگرش انسان بر مشارکت و مسئولیت پذیری و تغییر داوطلبانه رفتار تاثیر گذار می زش قائل اند ، سازنده محیط زیست آنان خواهد بود.

رابطه بین رفتار زیست محیطی با میزان تفکر سیستمی و مسئولیت پذیری اجتماعی

رفتار حفاظت از محیط زیست مجموعه ای کنش افراد جامعه نسبت به محیط زیست است و سازمان حفاظت از محیط زیست نیز به عنوان سازمان مسئول باید نسبت به فرهنگ سازی آن در داخل و خارج سازمان اقدام نماید.

نتیجه گیری

رفتار محیط زیستی نیاز به تغییر در رفتار، نگرش و ارزش و انگیزه های اخلاقی درونی محیط زیستی دارد که این امر از طریق آموزش و نهادینه سازی تفکر سیستمی و روحیه مسئولیت پذیری قابل تحقق می باشد به عبارت دیگر متغیرهای محیطی ، فرهنگی و منابع متفاوت اطلاعات پیش شرط ضروری در تغییر رفتار محیط زیستی است و آموزش های رسمی و غیر رسمی در قالب آموزش شهروندی، آموزش زنان و خانواده ، آموزش و پرورش، آموزش عالی، رسانه، آموزش های شهروندی و فرهنگ سازی می تواند به تحقق این امر کمک نماید زیرا پژوهش ها نشان می دهند که بین متغیرهای " آگاهی محیط زیستی" " نگرش محیط زیستی"" تجربه محیط زیستی" تمایل به رفتار محیط زیستی" و "رفتار حامی محیط زیست" رابطه معناداری وجود دارد و سبب بروز رفتارهای مسئولانه تری در کارکنان شده و در کل مسولیت پذیری آنها را افزایش می دهد.

پیشنهادات

با افزایش ارتباطات محیطی، تبیین ارتباط موثر بین آنها، افزایش کانال های ارتباطی بین کارکنان، گستره کردن شبکه های ارتباطی بین اجزا از طریق نشست مشترک با سازمان ها نهاد های علمی و اقتصادی و سیاسی، برگزاری همایش ها ، دعوت از ضاحبنظران ، برگزاری نظر سنجی های اجتماعی و ... سبب بهبود ارتباط محیطی سازمان و در نتیجه تفکر سیستمی را ارتقا دهند.