با رواج روز اﻓﺰون ﺷﺒﻜﻪﻫﺎي ﻛﺎﻣﭙﻴﻮﺗﺮي، اﻣﻨﻴت اﻃﻼﻋﺎت ذﺧﻴﺮه ﺷﺪه ﻳﺎ اﻧﺘﻘﺎﻟﻲ از ﻃﺮﻳﻖ آﻧﻬﺎ، در ﻛﻨﺎر ﺳﺎﻳﺮ ﻣﻌﻴﺎرﻫﺎي ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻓﻦآوري ﺷﺒﻜﻪﻫﺎي ﻛﺎﻣﭙﻴﻮﺗﺮي، ﻧﻈﻴﺮ ﺳﺮﻋﺖ و ﺗﻨﻮع ﺧﺪﻣﺎت اراﺋﻪ ﺷﺪه، ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ ﺟﺪيﺗﺮ اﺳﺘﻔﺎده ﻛﻨﻨﺪﮔﺎن، راﻫﺒﺮان و ﻃﺮاﺣﺎن ﺷﺒﻜﻪﻫﺎي ﻛﺎﻣﭙﻴﻮﺗﺮي ﻗﺮار ﻣﻲﮔﻴﺮد. ﻫﻢ اﻛﻨﻮن، ﻣﺸﻜﻼت ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ اﻣﻨﻴﺖ ﺷﺒﻜﻪﻫﺎي ﻛﺎﻣﭙﻴﻮﺗﺮي ﺑﺎ اﺗﺼﺎل ﺷﺒﻜﻪﻫﺎي ﻣﺤﻠﻲ ﺑﻪ ﺷﺒﻜﻪﻫﺎي ﺟﻬﺎﻧﻲ، ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺧﻮدﻧﻤﺎﻳﻲ ﻣﻲﻛﻨﺪ. از اﻳﻦرو، ﻓﺮاﻫﻢ ﺷﺪن ﺳﻄﺢ ﻗﺎﺑﻞ ﻗﺒﻮﻟﻲ از اﻣﻨﻴﺖ، ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪي ﻣﻬﻤﻲ ﺑﺮاي ﺑﺴﻴﺎري از ﻛﺴﺎﻧﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ از ﺷﺒﻜﻪﻫﺎي ﻛﺎﻣﭙﻴﻮﺗﺮي ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺟﺪي اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ. به همین دلیل شركت‌ها و سازمان‌ها به سمت استفاده از سیستمهای کشف نفود (IDS) و سیستم‌های پیشرفته جلوگیری از نفوذ (IPS) برای محافظت لحظه‌ای روی آورده‌اند. بطور کلی  IPS(Intrusion Prevention System) در داخل شبکه قرار میگیرد و همانطور که جریان سیستمهای اطلاعاتی از داخلش عبور میکند به آن نگاه میکند. در اینجا درست شبیه یک سیستم تشخیص نفوذ (IDS) رفتار میکند یعنی سعی   میکند که با مقایسه کردن دادههای داخل بستههای اطلاعاتی با یک بانک اطلاعاتی حاوی امضاها  داده غیر متعارف را از آنچه که بصورت پیش فرض متعارف نماینده میشود تشخیص دهد. علاوه بر قابلیت  IDSآن، یک  IPSاین توانایی را دارد که چیزی بیشتری از این باشد که فقط هشدار دهد و یا log گیری نماید. علاوه بر این، این توانایی را دارد که برنامه ریزی شود تا در مقابل آن چه که تشخیص میدهد عکس العمل نشان دهد. این قابلیت واکنش نشان دادن باعث شده IPSها خیلی مطلوب تر از IDSها باشند