از دهه چهل ميلادي به اين سو، «توسعه» به صورت اصطلاحي در اقتصاد رواج يافته است. در آغاز، توسعه را مترادف «رشد توليد ناخالص داخلي» مي‏دانستند؛ امّا با گذشت يك دهه، تجربه كشورهايي كه براي تحقّق توسعه، راه افزايش توليد ناخالص داخلي را پيموده بودند، نشان داد كه توسعه تنها پديده‏اي اقتصادي نيست، بلكه حالتي است كه ابعاد ديگر نيز دارد؛ ابعادي همچون توسعه سياسي، توسعه اجتماعي، و مانند آن‏ها. در ديدگاه اسلامي، توسعه اقتصادي براي جامعه، دستاوردِ برنامه‏ هاي اسلام در اجراي احكام الهي و جامه عمل پوشاندن به تعاليم آسماني است. تا آنجا كه نبي مكرم اسلام {صلي الله عليه وآله} هر روز پس از نماز صبح به گونه اي كه اصحاب صدايشان را بشنوند در كنار دعا براي اصلاح دين و آخرت، سه مرتبه اين جملات را مي فرمودند: «اللّهُمَّ أصلِح لي دُنياي الَّتي جَعَلتَ فيها مَعاشي؛ بار خدايا! دنياي مرا به سامان آور؛ همان را كه مايه زندگاني من قرار داده‏اي»

فهرست :  

توسعه در ادبيات اقتصادي

توسعه در اسلام

مقايسه ي دو ديدگاه

هدف توسعه

نظام هاي توسعه و راهبرد هاي آن

پايه هاي توسعه اقتصادي در اسلام

دانــــش

برنامه ريزي