تاريخچه :
        توربو شارژ در سال 1905 ميلادي توسط مهندس مکانيک سوئيسي آلفرد بوچي اختراع شد . توربوشارژ عبارتست از نوعي کمپرسور توربيني و يک کمپرسور گريز از مرکز که توسط يک شفت که با اتصال فلانچي به آن متصل شده را مي چرخاند، توربين گازي توسط پيچ به مانيفولد دود متصل مي شود و گازهاي خروجي از موتور باعث چرخش توربين گاز شده و به سبب آن كمپرسور كه توسط يك شفت به توربين گازي متصل است شروع به چرخش نموده و هواي محيط را مكش كرده و سپس آن را متراكم و به طرف موتور مي فرستد. هواي ورودي بيشتر به موتور، به معني سوخت بيشتر به داخل موتور،و هوا و سوخت بيشتر به معني افزايش انرژي و قدرت خروجي موتور مي باشد .
يکي از مطمئن ترين راهها براي افزايش توان موتور ها، افزايش مقدار هوا و سوختي است که در سيلندرآنها مي سوزد براي اين منظور افزودن تعداد سيلندرها يا بزرگ کردن هر يک از سيلندرها يکي از روش هاست اما در بعضي مواقع امکان اين کار وجود ندارد. يک راه براي افزايش قدرت موتور که ساده تر و با صرفه تر مي باشد استفاده از توربو شارژ در موتوراست که بدون نياز به تغيير در حجم و وزن موتورتوان آن را افزايش مي دهد. براي افزايش توان موتور از توربوشارژها درخودروهاي پر سرعت مسابقه اي و سوپر اسپرت هاو حتي خودروهاي خانوادگي و در موتورهاي ديزلي بزرگ نيز استفاده مي شوند.
يک توربو شارژر ازدو قسمت اصلي تشکيل شده است" توربين و کمپرسور. در موتور هايي که توربوشارژ نصب گرديده، پس از اينکه مخلوط سوخت و هوا در داخل سيلندر متراکم شد توسط جرقه شمع محترق شده، و اين احتراق باعث آزاد شدن انرژي حاصل از سوختن مخلوط گاز مي گردد،حال اين گاز (دود منيفولد) پس از گذراندن اين سيکل، بايد سيلندر را ترک کند که اين گاز خروجي فشاري حداقل معادل 30 اتمسفر را دارد يعني 30 برابر فشار داخل سيلندر .
 اين گاز حاوي مقدار قابل توجهي از که مي توان از اين انرژي بصورت مفيد استفاده کرد ولي درموتور هايي که تنفس بصورت عادي [ بدون توربوشارژ ] است گاز خروجي و انرژي موجود توسط اگزوز به بيرون رانده مي شود که اين عمل برابر است با اتلاف مقدار زيادي از انرژِي کنترل نشده !