یکی از موضوعات بحث برانگیز در دهه های اخیر وجود بحرانهای مالی است که شرکت های بزرگ و کوچک با آن مواجه می شوند . بحرانهای مالی و نهایتاً ورشکستگی شرکت ها می تواند زیانهای هنگفتی برای سرمایه گذاران ، تأمین کنندگان منابع مالی ، میزان کارکنان، عرضه کنندگان مواد اولیه و مشتریان در پی داشته باشد

ادبيات مربوط به پيش بيني ورشكستگي و درماندگي مالي، مربوط به يكسري مطالعات مشترك مي باشند كه در واقع معيار درماندگي مالي در آنها كمي تفاوت دارد.در برخي مطالعات حد نهايي در ماندگي مالي، يعني ورشكستگي و در بعضي مطالعات معيارهاي ديگري همچون برخي بندهاي گزارش حسابرس در نظر گرفته شده است. در مطالعاتي كه ورشكستگي بعنوان ملاك در نظر گرفته شده است، شركتهايي كه در طول دوره خاص به طور رسمي اعلام ورشكستگي كرده اند، بعنوان نمونه انتخاب شده اند. در اين پژوهش با توجه به شرايط شركتهاي توليدي در كشور و اطلاعات قابل دسترس آنها، مشمول ماده 141 قانون تجارت بودن، بعنوان ملاكي براي شركتهاي درمانده مالي در نظر گرفته شده است.

از جمله مهم‌ترين موارد و مصاديق كاربرد روش‌هاي مبتني بر پيش‌بيني در ارتباط با زيرساخت تئوري حسابداري، تلاش‌هايي است كه از ديدگاه تجربي براي كشف و شناسايي وجوه مشخصه شركت‌هايي كه دچار بحران مالي خواهند شد، در مقايسه با شركت‌هايي كه دچار بحران مالي نخواهند شد، صورت پذيرفته است. بدين منظور در راستاي پيش‌بيني احتمال ورشكستگي شركت‌ها بر مبناي اطلاعات جاري و تاريخي، الگوهاي بسياري مورد استفاده قرار گرفته‌اند تا بتوان مشخص نمود كه يك شركت در چه زماني از نظر مالي دچار بحران مالي خواهد شد.