مقیاس استفاده مفرط از تلفن همراه توسط جنارو، فلورس و گومز و همکاران (2007؛ به نقل از گل‌محمدیان و یاسمی نژاد، 1390) ساخته شده است . آنان پایایی مقیاس را به روش همسانی درونی روی دانشجویان دختر و پسر اسپانیایی با آلفای 87/0 گزارش کردند. این مقیاس بر اساس ده شاخص روان‌شناختی از راهنمای تشخصی و طبقه بندی اختلالات روانی است. این مقیاس 23 آیتم دارد و دارای خرده مقیای و زیر عامل نیست. همچنین COS  براساس قالب پاسخ طیف لیکرن شش گزینه ای (1- هرگز، 2- تقریبا‍ً‌ هرگز،3- برخی اوقات، 4- اغلب، 5- تقربیاً همیشه و 6- همیشه) است. نمرات بالا منعکس کننده مفرط است و آزمودنی های با نمرات بالای 75 به عنوان استفاده کننده مفرط و پایین تر از 25 به عنوان استفاده کننده کم مشخص می‌شوند (جنارو و همکاران، 2007؛ به نقل از گل محمدیان و یاسمی نژاد، 1390). گل محمدیان و یاسمی نژاد (1390) در پژوهشی با نمونه 782 نفر دانشجو که به روش نمونه گیری طبقه ای انتخاب شده بودند اعتبار مقیاس استفاده مفرط از تلفن همراه را به روش آلفای کرونباخ 903/0 گزارش کردند. همچنین پایایی بازآزمایی مقیاس را نیز در سطح معنی داری 001/ 0،‌ 714/0 r₌گزارش کردند. در ادامه بررسی روایی تصنیف حاکی از آن بود که بین دو نیمه آزمون تفاوت معنی داری وجود ندارد (گل‌محمدیان و یاسمی نژاد، 1390).