اهداف گزارشگری مالی و صورتهای مالی:

درسالهای گذشته محققین و تلاشگران و فعالان حرفه حسابداری تلاشهای زیادی انجام داده اند تا برای گزارشگری مالی اهداف مشخص و روشنی ارائه نمایند. این تلاشها بعد از بحران1929 شکل جدی تری به خودگرفت. نتیجه این تلاشها منجر به تدوین بیانیه ASOBAT و به دنبال آن APB4 گشت. اما به علت ضعف این دو بیانیه و انتقاداتی که به آنها وارد بود انجمن حسابداران خبره آمریکا (AICPA) درسال 1971، هنگامی که هیات اصول حسابداری(APB) مورد انتقاد شدید قرار داشت، کمیته تروبلاد (trueblood) راتشکیل داد. ماموریت این کمیته نیز تدوین اهداف صورتهای مالی بااستفاده از بیانیه شماره چهار اصول حسابداری بود. کمیته تروبلاد دوازده هدف را برای صورتهای مالی وگزارشگری مالی بیان نمود. اما باز هم به دلیل ضعف ونارسایی هایی که این اهداف داشتند، انجمن حسابداران خبره آمریکا اقدام به تشکیل هیئت استانداردهای حسابداری(FASB) مالی نمود تا به تدوین اهداف گزارشگری مالی همت گمارد. (ولک و همکاران^[1]،2004،صص 75-57)

درواقع هدف اصلی وکلی گزارشگری مالی فراهم آوردن اطلاعاتی است که آثارمالی معاملات و عملیات و رویدادهای مالی موثر بر وضعیت مالی و نتایج عملیات یک واحد انتفاعی را بیان و از این طریق سرمایه گذاران، اعطاکنندگان تسهیلات مالی و سایراستفاده کنندگان برون سازمانی را در قضاوت و تصمیم گیری نسبت به امور یک واحد انتفاعی یاری دهد. (لوییز وپندریل^[2]، 2004 ،ص4) 

همانطورکه بیان شد آخرین هیاتی که اقدام به تدوین اهداف گزارشگری مالی نمود هیات استانداردهای حسابداری مالی بود. این هیات اهداف گزارشگری مالی را در بیانیه مفهومی شماره یک خود و با استفاده از تجربیات کمیته ها و هیاتهای قبلی تدوین و ارائه نموده است. هدفهای گزارشگری مالی که در زیر و به صورت خلاصه ارائه گردیده از این بیانیه اقتباس شده است:

گزارشگری مالی باید برای سرمایه گذاران واعتباردهندگان بالفعل و بالقوه وسایراستفاده کنندگان، اطلاعاتی را ارائه نمایدکه آنها بتوانند برآن اساس درمورد سرمایه گذاری، اعطای اعتبار و سایرموارد مشابه تصمیم های معقولی اتخاذ نمایند. این اطلاعات باید برای کسانی که درکی معقول از فعالیتهای اقتصادی و شرکتها دارند و می خواهند با آگاهی معقول این اطلاعات رامطالعه کنند جامع و فراگیر باشد. (FASB،1978، بند 34)

صورتهای مالی باید اطلاعاتی را ارائه نمایندکه به اعتباردهندگان، سرمایه گذاران بالفعل و بالقوه و سایراستفاده کنندگان کمک کند تا بتوانند درباره مواردی همچون مبلغ، زمان و میزان عدم اطمینان دریافت های نقدی آینده از محل سود تقسیمی، بهره وجوه حاصل از فروش یا بازخرید اوراق بهادار و سند وام در سررسید نهایی قضاوت نمایند. احتمال دریافت این وجوه نقد تحت تاثیر توانایی شرکت در ایجاد پول نقد کافی برای پرداخت بدهی ها، هنگام سررسید و تامین سایر نیازهای نقد عملیاتی، سرمایه گذاری مجدد در عملیات و پرداخت سودهای نقدی قرار می گیرد و نیز امکان دارد تحت تاثیر پنداشتهای سرمایه گذاران و اعتباردهندگان در مورد توانایی شرکت قرارگیرد و این پنداشت ها می توانند بر قیمت بازار اوراق بهادار شرکت اثر بگذارند. بنابراین صورتهای مالی باید اطلاعاتی را ارائه نمایند که به سرمایه گذاران، اعتبار دهندگان و سایر افراد کمک کنند تا آنها بتوانند بر این اساس مبلغ، زمان و میزان عدم اطمینان جریان های نقدی خالص ورودی به درون شرکت مربوطه را مورد ارزیابی و قضاوت قرار دهند.(FASB،1978، بند 37)

گزارشگری مالی باید در مورد منابع اقتصادی-دارایی های شرکت و ادعای نسبت به این منابع، اطلاعاتی را ارائه نماید و نیز در مورد آثار رویدادها، موقعیتها ومبادلاتی که موجب تغییر در منابع دارایی ها و ادعای نسبت به این منابع می شوند، اطلاعاتی را ارائه نماید.(FASB،1978، بند40)

گزارشگری مالی باید درباره عملکرد شرکت در طی یک دوره اطلاعاتی را ارائه نماید. اغلب سرمایه گذاران و اعتباردهندگان با استفاده از اطلاعات مربوط به گذشته شرکت می توانند درباره آینده شرکت قضاوت نمایند. از اینرو با وجود اینکه تصمیم های سرمایه گذاری و اعطای اعتبار به شرکت منعکس کننده ی انتظارهای سرمایه گذاران و اعتبار دهندگان در باره ی عملکرد آینده ی شرکت است، ولی معمولا این انتظار ها دست کم تا حدی بر مبنای ارزیابی عملکرد گذشته شرکت قرار دارند .(FASB،1978، بند 42)

تاکید اصلی صورت های مالی بر ارائه اطلاعاتی در مورد عملکرد شرکت مبتنی بر میزان سود و اجزای تشکیل دهنده ی آن است ( بند 43 ). صورت های مالی باید برای موارد زیر اطلاعاتی را ارائه نمایند:

در باره ی شیوه ای که شرکت وجوه نقد به دست می آورد و به مصرف می رساند ، در باره وام و باز پرداخت وام، پرداخت سود نقدی و سایر پرداخت هایی که شرکت از محل دارایی ها به مالکان می نماید و سر انجام درباره سایر عواملی که میتواند بر قدرت نقدینگی و توان مالی شرکت اثر بگذارند . (FASB،1978، بند 49)

صورت های مالی باید درباره شیوه ی مدیریت واحد تجاری و طریقی که مدیران مسئولیت مباشرت( نسبت به مالکان یا سهامداران) را در جهت استفاده از دارایی هایی که به دست آنان سپرده شده است تا اداره کنند، اطلاعاتی را ارائه نمایند. (FASB،1978، بند 50)

صورتهای مالی باید اطلاعاتی را ارائه کنند که در امر اتخاذ تصمیم به نفع مالکان ، مدیران و سرپرستان کمک کنند. (FASB،1978، بند 52)

این بیانیه همچنین یادآور میشود که :

صورتهای مالی و گزارشگری مالی به خودی خود هدف نهایی نیستند، بلکه هدف ارائه اطلاعاتی است که برای تصمیم گیری های اقتصادی و تجاری مفید می باشند.(FASB،1978)

هدفهای گزارشگری مالی تغییر نا پذیر نیستند. آنها تحت تاثیر محیط اقتصادی، قانونی، سیاسی و اجتماعی که گزارشگری مالی در آن رخ میدهد، قرار می گیرند. هدفهای گزارشگری مالی همچنین تحت تاثیر ویژگی ها و محدودیتهای نوع اطلاعاتی قرار میگیرند که صورتهای مالی ارائه می نمایند. (بلکویی ،1381، ص 205)

طبق استاندارد حسابداری شماره 1 ایران هدف صورتهای مالی عبارت است از :

" ارائه اطلاعاتی تلخیص وطبقه بندی شده درباره وضعیت مالی، عملکرد مالی وانعطاف پذیری مالی واحد تجاری که برای طیفی گسترده از استفاده کنندگان صورتهای مالی در اتخاذ تصمیمات اقتصادی مفید واقع گردد. اعتقاد براین است که هرگاه صورتهای مالی معطوف به تامین نیازهای اطلاعاتی سرمایه گذاران باشد ، اکثر نیازهای سایر استفاده کنندگان رانیز در حد توان برآورده می کند بنابراین هدف اصلی گزارشگری مالی تهیه اطلاعات مفید جهت تصمیم گیری های سرمایه گذاری واعتباردهی می باشد."

صورتهای مالی همچنین نتایج ایفای وظیفه مباشرت مدیریت یا حسابدهی آنها را درقبال منابعی که در اختیارشان قرار گرفته است ، نشان می دهد . به منظور دستیابی به این هدف، در صورتهای مالی یک واحد تجاری اطلاعاتی درباره دارائیها، بدهی ها، حقوق صاحبان سهام، درآمدها، هزینه ها و جریان های نقدی ارائه می شود .این اطلاعات همراه با سایر اطلاعات مندرج در یادداشت های توضیحی ، استفاده کنندگان صورتهای مالی را در پیش بینی جریان های نقدی آتی واحد تجاری وخصوصاً در زمانبندی و اطمینان از توانایی آن در ایجاد وجه نقد کمک می کند. مسئولیت تهیه وارائه صورتهای مالی با هیات مدیره یا سایر ارکان اداره کننده واحد تجاری است. مجموعه ی کامل صورتهای مالی شامل اجزای زیر است: (کمیته تدوین استانداردهای حسابداری، 1391)

نقش صورتهای مالی در تحقق هدفهای حسابداری و گزارشگری مالی

صورتهای مالی ابزارهای اصلی هستند که که از طریق آنها اطلاعات مالی به اشخاص خارج از سازمان مخابره می گردد. این صورتها گذشته شرکت را که بر حسب پول و به صورت کلی درآمده، در اختیار قرار می دهند. صورتهای مالی که غالبا در اختیار قرا میگیرند، عبارتند از:

1.      ترازنامه

2.      صورت سود و زیان

3.      صورت حقوق صاحبان سهام

4.      صورت جریان وجوه نقد

مضافاً اینکه یادداشتهای توضیحی جزء لاینفکی از هر صورت مالی است.(چستین و همکاران،1380)

برای تحقق هدف های حسابداری و گزارشگری مالی باید اطلاعات بسیار متنوعی درباره واحدهای تجاری فراهم آید که این نیز مستلزم تهیه و ارائه چندین صورت مالی است. به بیان دیگر، هدف های گزارشگری مالی ایجاب میکند که مجموعه کاملی از چندین صورت مالی مجزا و در عین حال مرتبط با یکدیگر ارائه شود. هر یک از صورتهای مالی اساسی به طور جداگانه و همچنین صورتهای مالی اساسی در مجموع، در تحقق هدفهای گزارشگری مالی نقش دارند. علاوه بر این، نقش اجزای متشکله هر یک از صورتهای مالی اساسی را در تامین هدف های مزبور نباید نادیده گرفت. هر یک از صورتهای مالی اطلاعات خاص و متفاوتی را ارائه میکنند و مجموعه ی این اطلاعات گوناگون را نمیتوان در صورت های کمتری ترکیب و به گونه ای ارائه کرد که به پیچیدگی اطلاعات ارائه شده منجر نشود.(امیری،1383)

فرمت ورد قابل ویرایش

تعداد صفحات: 53

فصل دوم مبانی نظری و پیشنه تحقیق جهت نوشتن فصل دوم پایان نامه ارشد و دکتری

همراه با رفرنس نویسی و پاورقی داخل متن

پیشینه تحقیق کامل: خارجی و داخلی

منابع فارسی کامل

منابع انگلیسی کامل