ترجمه مقاله "مدیریت سهامداران: چگونه سهامداران بر تصمیمات شرکتها تاثیر میگذارند"

مقدمه
مطابق نظر برادران لیمن، در قرن هجدهم 11 بحران بانکی، در طول قرن نوزدهم 18 تا و در نهایت در قرن بیستم 33 تا بحران مالی دیده میشود [1]. برون یابی این تجربه ها نشان می دهد که بحران مالی در سال 2008 می تواند اولین بحران از 60 بحرانِ قرن بیست و یکم باشد. آیا مضحک نیست؟ به نظر می رسد هر چه تعداد بحران بیشتر باشد، دانش کمتری در مقابله با آنها خواهیم داشت. با تأمل در پدیده های تکراری بحرانهای مالی، پیتر سنگه[1] (2008) بیان کرد:

همه ما با حباب مالی آشنا هستیم، استعاره ای که توسط مورخان اقتصادی برای درک معمای تکرار شوندگی ارائه شد: چگونه این بحران مالی و فروپاشی رخ می دهد و دوباره تکرار میشود، و باعث میشود مردم زیرک و باهوش اشتباه کنند؟

پاسخ این است که در طول یک دوره توسعه، دو توسعه موازی واقعی اثر میگذارند، یکی در داخل حباب و یکی در خارج ان. برای کسانی که در آن زندگی می کنند، این دو مساله به یک اندازه واقعی است. اما با رشد بیشترِ حباب ، مردم بیشتری به باور و درک قدرتمند آن کشیده میشوند. در نهایت، افرادِ داخل حباب با این واقعیت روبرو میشوند که آنها رسماً نمی توانند منظورِ افرادِ خارج حباب را درک کنند.

اگر این دیدگاه درست باشد، سنگه به یک مسئله مدیریتی مهم اشاره میکند: چگونه دیدگاه کلی افراد داخل و خارج حباب تنظیم میشود؟ ایرلند یک پاسخ قانونی به این سوال پیدا کرده است. در مبارزه با اثرات بحران مالی سال 2007، این کشور طرح پشتیبانی مالی موسسات اعتباری را در سال 2008 تصویب کرد. در بخش 32 طرح بیان میکند که:

به منظور ترویج منافع عمومی، یک نهاد تحت پوشش زیر نظر مدیریت وزیر، برای منصوب کردن حداقل یک اما نه بیشتر از دو تا مدیر غیر اجرایی در هیئت مدیره خود را تایید شده توسط وزیر در طول دوره تضمین، باید گام های منطقی بردارد. نهاد تحت پوشش باید به آن مدیران غیراجرایی پاداش دهد. همچنین وزیر حق انتخاب افرادی برای نظارت تمام جلسات پاداش، حسابرسی، کمیته اعتباری و ریسک یک نهاد تحت پوشش را دارد. چنین ناظران حق حضور در تمام جلسات را دارند و به مقالات لازم کمیته و دیگر اطلاعات مربوطه دسترسی دارند.

این اصطلاح "مدیران منافع عمومی" از خارج حباب به داخل نشات گرفته و با چالش هماهنگی مداوم جهان بینی افراد داخل و خارج روبرو است. مدیران منافع عمومی یکی از راه های مدیریت سهامداران است که اجازه می دهد سهامداران خارجی به تصمیم گیری شرکت ها به منظور جلوگیری از بروز بحران های آتی دسترسی داشته باشند. این مقاله به فرای ساز و کارهای قانونی نگاه میکند و مکانیسم های داوطلبانه­ی شرکتها در مدیریت سهامداران را بررسی میکند.

در حالی که تحقیقات اهمیت مشارکت ذینفعان در تصمیم گیری شرکت ها را در نظر گرفته اند (Sutton, 1993; Turnbull, 1994; Bird, 2001; White, 2006, 2009) ، به غیر از شواهد داستان گونه (Lewis, 2000; Mirvis and Googins, 2006)، هیچ تحقیق تجربی در مورد چگونگی دخالت ذینفعان در سطح شرکت ها انجام نشده است. بنابراین، مساله مهمی که ما با نگاه کردن به مکانیزم داوطلبانه مدیریت سهامداران به آن میپردازیم عبارت است از: چگونه سهامداران بر تصمیم گیری شرکت ها و کمک به تنظيم دیدگاه افراد داخل و خارج از سازمان تاثیر میگذارند؟