بررسی اثر پیش شرطی سازی تزریق داخل صفاقی اتانول بر اختلال حافظه ناشي از پنتيلن تترازول و بيان ژن زير واحد NR1 گيرنده NMDA گلوتامات در موش آزمایشگاهی بزرگ

تعداد صفحات : 96

چکیده:

بررسی اثر پیش شرطی سازی اتانول بر اختلال حافظه ناشي از پنتيلن تترازول و بيان ژن زير واحد NR1 گيرنده NMDA گلوتامات در موش آزمایشگاهی بزرگ

سابقه و هدف: آسیب های مغزی به دنبال تشنج و صرع یکی از علل اصلی مرگ و میر و ناتوانی طولانی مدت در سراسر جهان است. پیش شرطی سازی(پدیده ای که در آن یک محرک آسیب رسان  در حد خفیف سبب محافظت در برابر محرک آسیب رسان قوی تر بعدی می شود. ) به عنوان یک استراتژی تجربی جدید برای پیشگیری از آسیب مغزی مطرح شده است و به وسیله محرک های مختلفی نظیر عوامل فارماکولوژیک، هایپوترمی، هایپوکسی و عوامل توکسیک مانند اتانول ایجاد می شود. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر پیش شرطی سازی اتانول بر اختلال حافظه اجتنابی ناشی از پنتیلن تترازول بود.

مواد و روش ها: گروه های مورد مطالعه شامل گروه اتانول 0.25 mg/kg، گروه اتانول 0.5 mg/kg، گروهPTZ (60mg/kg)  و گروه اتانول 0.5 mg/kg + PTZ بود و 9 موش بزرگ آزمایشگاهی در هر گروه وجود داشت. پیش شرطی سازی اتانول با تزریق داخل صفاقی  اتانول به مدت شش روز قبل از تزریق PTZ ایجاد شد. سپس حیوانات در دستگاه یادگیری اجتنابی طی دو روز بررسی شدند(روز آموزش و روز آزمون). فعالیت حرکتی حیوانات مورد مطالعه، سطح سرمی  ASTوALT و بیان نسبی زیر واحد NR1 گیرنده NMDA در هیپوکامپ اندازه گیری شد.

یافته ها: آنالیز آزمون آماری  One-way ANOVAنشان داد که پیش شرطی سازی اتانول سبب حذف اثر مخرب PTZ روی حافظه می شود(P<0.001)  اما سطح سرمی AST را افزایش می دهد (P<0.05). همچنین مشاهده شد که فعالیت حرکتی حیوانات در گروه های مختلف تفاوت معنا داری نداشت (P> 0.05).

بحث و نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه پیشنهاد می کند که درمان با پیش شرطی اتانول با دوز خیلی کم چند روز قبل از آسیب مغزی ممکن است نوعی محافظت موثر و ایمن ایجاد کند. دوز اتانول مورد استفاده در این مطالعه در مقادیر پایین تر از دوزی است که سبب اثرات  معمول حاد اتانول می شود با این وجود به خاطر افزایش سطح سرمی AST و احتمال آسیب به کبد، برای استفاده از این استراتژی درمانی محدودیت هایی وجود دارد.

واژه های کلیدی:  پیش شرطی سازی، اتانول، حافظه، PTZ