سرطان

تاريخچه

قديمي ترين توصيف سرطان را در نوشته هاي مصري مي توان يافت که در آن به غده يا تومور سينه اشاره شده است و مربوط به 1500 تا 3000 سال پيش از ميلاد مسيح است. قديمي ترين نمونه ي سرطاني هم حدود 1600 تا 1900 سال قبل از ميلاد در بازمانده ي جمجمه ي زني مشاهده شده است. اسکلت موميايي شده اي در پرو، آثاري از سرطان پوست را نشان مي دهد که مربوط به 2400 سال پيش است. شواهد نشان مي دهد که احتمالاً بقراط يوناني اولين کسي است که اين بيماري را تشخيص داده؛ تفاوت غده ي خوش خيم و بدخيم را توصيف نموده و آن را نام گذاري کرده است و چون غده ي سرطاني و رگ هاي خوني اطراف آن به خرچنگ شباهت دارد، به همين دليل بقراط اسم اين بيماري را خرچنگ مي گذارد که به يوناني کارکينوس ناميده ميشود و در ترجمه ي آن به انگليسي carcinoma نوشته شده و امروزه هم carcinos ناميده مي شود (شيخ نژاد، 1389).

ابو علي سينا (359-416 خورشيدي  )، فيلسوف و پزشک معروف ايراني قرن پنجم، پدر علم پزشکي مدرن و يکي از متفکران تاريخ هم، قريب 1000 سال قبل در کتاب  «قانون» سرطان را توصيف کرده و درباره ي تشخيص و روش درمان آن نسخه هايي سودمند ارائه کرده است (شيخ نژاد، 1389).