سازه ها به سه دسته تقسیم می شوند:

الف :سازه های بتنی

ب:سازه های فولادی

ج:سازه های مرکب 

سازه های مرکب:

سازه هایی هستند از جنس بتن و فولاد.که ستونها و تیرهای اصلی آن فولادی وسقف آن بتنی می باشد. در این سازه ها هم
می توان از سیستم باد بند و یا از دیوار برشی استفاده کرد که بستگی به نحوه ی طراحی سازه دارد .

انواع سقف های سازه ی مرکب:

1.      سقف کامپوزیت

2.      سقف کرومیت

3.      سقف تیرچه بلوک

4.      غیره

سقف های کامپوزیت به سه روش متداول در ایران اجرا می شود:

1.      سقف کامپوزیت ساده:

در این نوع سقف ها از پروفیل برای استفاده از تیر های فرعی استفاده می شود. در این سیستم فاصله ی بین تیر های فرعی را می توان تا cm130  انتخاب کرد.

پس از نصب تیرهای فرعی، برش گیر ها را به فاصله ی cm25 تا cm30 روی تیر های اصلی و فرعی نصب
می کنند.زیر بال فشاری پروفیل ها را با استفاده از ورق آلومینیومی به عنوان قالب می پوشانند و به وسیله ی جک و چهار تراش آن را در جای خود محکم می کنند. پس از قرار دادن میلگرد های حرارتی روی تیر ها و قالب کف به ضخامت cm8 روی سقف بتن ریخته می شود.

2.      سقف کامپوزیت با قالب های فلزی:

در این نوع سقف از پروفیل "I" شکل و هم از تیرچه فلزی یا بتنی برای تیر های فرعی می توان استفاده کرد.

در این نوع سازه هیچ نوع محدودیتی در اجرای بادبند یا دیوار برشی نداریم و می توان بسته به نوع طراحی از هرکدام از این سیستم ها استفاده کرد.لازم به ذکر است اگر از سیستم دیوار برشی استفاده کنیم باید اتصال سقف با دیوار برشی به طور کامل و دقیق انجام گیرد.

در این نوع سقف ابتدا پروفیل یا تیرچه ها را با فاصله ی cm75 از یکدیگر قرار می دهیم. اگر از پروفیل استفاده کنیم لازم است از برش گیر برای اتصال بهتر بتن و تیر های فرعی استفاده شود.

پس از نصب تیرچه ها در جای خود، قالب ها را در بین تیرچه ها قرار می دهیم .

در انتهای کار شبکه ی آرماتور های حرارتی را روی سقف اجرا می کنیم و بتن را به ضخامت cm8 روی سقف
می ریزیم.