مقدمه
امروزه بسياري از مادران و پدران از شيطنت بسيار زياد كودكانشان شكايت دارند. آنها اظهار مي دارند كه فرزندشان مرتب در حال حركت و فعاليت است و نوعي حالت بي قراري و نا آرامي در او مشاهده مي كنند. برخي از اين والدين از فقدان تمركز حواس و ضعف درسي كودك نيز صحبت مي كنند. آنها علت اين فعاليت بيش از اندازه را نمي دانند و مرتب فرزندشان را مورد سرزنش قرار مي دهند. اين كودكان بعضاً مورد انتقاد و تنبيه بسيار زياد قرار مي گيرند. عده اي از پدر و مادرها كنترل خود را از دست مي دهند و اين كودكان را به شدت كتك مي زنند يا آنها را تهديد مي كنند. اختلال بيش فعالي همراه با كاهش توجه (ADHD) معمولاً در دوران كودكي بروز مي كند. تشخيص اين اختلال در سنين زير پنج سال قدري مشكل است زيرا امكان دارد با رفتارهاي طبيعي و شيطنت آميز كودكان اشتباه گرفته شود. با اين حال، متخصصان مي توانند اين اختلال را تشخيص دهند و پيش بيني هاي لازم را به عمل آورند. اين اختلال با فعاليت بيش از اندازه، خرابكاري و آزار رساندن همراه است. درهنگام ملاقات با اوليا يكي از بارزترين نوع مشكلات رابيش فعالي بيان ميكنند .همچنين به علت حركات بيش از حد و عدم توجه به دستورات ومقررات وضعيت عادي كلاس ومدرسه را بر هم مي زنند.