چکيده
اقدام پژوهي حاضر در سال تحصيلی 90-91 در پايه پنجم ابتدايي مدرسه شهيد محلّاتي واقع در روستاي بران سفلي شهرستان پارس آباد بخش اصلاندوز و با فراوانی 6 نفر دانش آموز انجام شده است. مسأله ی مورد نظر، بی علاقه گی، بی توجهی و غيرفعال بودن اغلب دانشآموزان يادشده درانجام فعاليت های درس رياضی و رضايت بخش نبودن نتايج آزمون های عملکردی آنان بوده و هدف از انجام اين اقدام پژوهي، افزايش ميزان علاقه مندی دانش آموزان پايه پنجم دبستان ياد شده به درس رياضی و انجام فعاليتهای آن دردرس مورد نظر بوده است. بر اين اساس، پژوهشگر با استفاده از روشهای علمی به منظور کسب داده های لازم، از منابع گوناگون تحقيق مانند: همکاران و مدير، سرگروه آموزشی درس
رياضی، دانش آموزان و والدين آنها، کتاب ها و ارزيابی نتايج آزمون های برگزار شده، به تجزيه و تحليل آنها جهت شناسايی عوامل مؤثر در ايجاد مسأله و يافتن راه حل های پيشنهادی پرداخت. سپس به انتخاب چندين راهکار عملی از ميان راه حل های پيشنهادی مبادرت ورزيد. آن گاه پس از اعتبار بخشی توسط گروه پژوهش، به اجرای راه حل های انتخابی اقدام نمود که اساس آنها ملموس كردن شيوه ي يادگيري درس رياضي و كاربرد آنها در زندگي روزمره براي دانش آموزان بود. پس از اجرای راه حلها، پژوهشگر موفق گرديد تا فراوانی دانش آموزان علاقهمند به يادگيری مفاهيم رياضی را از 9 نفر در اوايل سال تحصيلی به 6 نفر درپايان سال تحصيلی برساند.در پايان اين نتيجه به دست آمد که، استفاده از روش های متنوع تدريس، متناسب با هدف هر درس، ارائه فعاليت های عملکردی به دانش آموزان با توجه به تفاوت های فردی، نيازها و علايق آنان و تشويق های مناسب،، پرورش دقت و توجه فراگيران، در قالب بازی های هدفدار، در افزايش ميزان علاقه مندی آنان به درس رياضی و انجام فعاليت های عملکردی آن، بسيار مؤثر بوده است.