در ابتداي صنعت برق نيروگاههاي کوچک ديزلي و سوختي پاسخگوي مصرف کنندگان بود، اما در حال حاضر ديگر به علت استفاده روزافزون از صنعت برق و رشد مصرف رفته رفته نيروگاههاي ديزلي جاي خود را به نيروگاههاي بخار (سيکل ترکيبي) و آبي و انرژي هسته اي و غيره مي دهند تا جائيکه امروزه تلاش براين است به جهت رعايت مسائل زيست محيطي و پاکيزگي حوزه هاي کاري استفاده بيشتر از انرژي هسته اي، از انرژي گرمايي زمين هم براي توليد انرژي الکتريکي استفاده شود.

انرژي توليد شده که در بحث برق به صورت ولتاژ مطرح مي شود، بسيار پايين است و براي انتقال اين انرژي با تلفات کمتر لازم است اين ولتاژ افزايش يابد. ولتاژ توليدي  نيروگاهها معمولا 6/6kv تا 30kv مي باشد. اين ولتاژ در پستهاي نيروگاهي به ولتاژهاي انتقال (63،132  ،230 و يا 400  کيلو ولت) تبديل مي شود. بعد از انتقال براي مصرف بايستي اين ولتاژها  به مقدار 20kv و 400v کاهش يافته که اين عمل توسط ترانسهاي کاهنده انجام مي گيرد. لذا به منظور تامين انرژي مورد نياز مصرف کننده ها شبکه توزيع فشار متوسط و ضعيف در بخشهاي مختلف صنعتي ، کشاورزي ، مسکوني و عمومي (تجاري) داراي شرايط و خصوصيات معيني مي باشد. 

 اين شرايط که در شبکه توزيع مي بايستي مورد توجه قرار گيرد عبارتند از:

1-تامين مستمر و پيوسته انرژي الکتريکي موردنياز مشترکين .

2-جهت تامين انرژي مصرف کننده ها بايد وضعيت شبکه به گونه اي باشد تا در موقع خرابي يک قسمت از شبکه در تغذيه مصرف کننده ها وقفه اي حاصل نشود.

3-عيب يابي سريع شرط سومي است که در توزيع مي بايست مورد توجه قرار گيرد.

چهارمين شرط، انتخاب شبکه اي است که مناسب ترين و ارزانترين روش توزيع انرژي را در برداشته باشد.                   

يكي از مزيت هاي مهم انرژي الكتريكي بر ساير ا نرژيها سادگي قابليت انتقال و توزيع آن براي مسافتهاي طولاني مي باشد.

تحقق بخشيدن به چنين امري نياز به وسايلي دارد تا به كمك آنها بتوان انرژي الكتريكي را از يك محل به محلي ديگر انتقال داد و يا در يك حوزه وسيع توزيع نمود بدون اينكه هيچگونه خطري شكبه و عوامل جانبي آنرا تهديد نمايد.

روشهاي مختلفي را مي توان جهت امر فوق اختصاص داد كه دو روش اصلي به شرح زير مي باشد:

 سيم هوايي با تجهيزات مربوط به شبكه هوايی

كابل زميني با تجهيزات مربوط به شبكه زميني

همانطور كه مي دانيم برق از شريانات مهم حياتي يك كشور محسوب مي شود همانقدر كه وجود آب در يك منطقه باعث آباداني مي شود، برق نيز به همان مقدار موجب حيات و آباداني مي گردد.

امروزه برق به شكل يك صنعت درآمده است و اصولاً صنعت برق را مي توان از صنايع مهم و استراتژيک يك كشور برشمرد.

صنعت برق در كشور ما نيز از اين قاعده مستثني نبوده و طي ساليان دراز كه به بيش از 80 سال مي رسد، همواره سير صعودي خود را به دنبال داشته ا ست. در حال حاضر اين صنعت از نظر ظرفيت نصب شده در بين خانواده ي جهاني برق مقام يازدهم را به خود اختصاص داده است.

هم اكنون ظرفيت نصب شده نيروگاهها در حدود 26600 مگاوات است كه در حدود 15 ميليون مشترك با مصرفي معادل 85 ميليارد كيلووات ساعت از آن بهره مي برند. طبق آخرين آمار در شبكه ي برق كشور در حدود 7702 كيلومتر شبكه ي زميني و در حدود 199045 كيلومتر شبكه هوايي فشار متوسط وجود دارد كه باعث گسترش پراكندگي توزيع نيروي برق در سطح كشور شده است.

حال بايد تجلي اين صنعت عظيم را در بخش توزيع اين شبكه يافت. شركت هاي توزيع و برق مناطق مختلف كشور از بزرگترين ارگانهاي صنعت برق مي باشند. در حال حاضر در حدود %8/48 از نيروي انساني شاغل در صنعت برق در شركت هاي توزيع مشغول به كار هستند و در حدود % 4/31 نيز در برق مناطق مشغول فعاليت هستند

پست های توزیع برق وظیفه دریافت انرژی از شبکه و پخش آن در نقاط مختلف مصرف را بر عهده دارند . بنابراین در طراحی واحداث اینگونه پست ها بایستی جنبه های مختلف از جمله گسترش شهری .مسائل اقتصادی و......مورد بررسی قرار گیرد .عوامل مکانی وزمانی موثر در کاربرد پست های توزیع می تواند متنوع باشد .بنابراین تهیه یک مرجع مناسب برای شرایط ونیازهای مختلف که بتوان بر اساس شرایط و امکانات موجود. پست مناسبی را طراحی کرد  لازم وضروری می باشد

و ......