پاورپوینت تاريخ علم و فرهنگ وتمدن اسلامی و برجسته ترين انديشمندان مسلمان

نوع فایل: پاورپوینت

قابل ویرایش 19 اسلاید

خويشاوندى دين، فرهنگ و تمدن با يكديگر امرى قطعى است و اين سه در كنار هم هندسه زندگى بشر را تشكيل مى دهند. دين و تمدن چنان همگرايند كه به نوشته ديويد هيوم، «اگر در پژوهش مسائل اجتماعى، عامل دين را از ياد ببريم، بخش بزرگى از تاريخ و تمدن و ميراث فرهنگى جامعه را بايد كنار بگذاريم.» به گفته برخى مستشرقان، هيچ فرهنگ و تمدنى را در نزد هيچ قومى نمى توان يافت، مگر آن كه شكلى از مذهب در آن وجود داشته است.3

فوستل دوكولانژ فرانسوى هم تمدن و اجتماع بشرى را از قديم ترين مراحل خود، زاييده مذهب و تحت تأثير شديد آن دانسته است.4 براى پى بردن به تأثير يك دين در پيشرفت هاى علمى و فرهنگى پيروان آن، ابتدا بايد با مبانى نظرى آن، كه برخاسته از متون سنّتى هر دينى است، آشنا شد. در اسلام، اين مبانى برخاسته از قرآن كريم، سنّت نبوى، سيره اهل بيت(عليهم السلام)و ديگر صحابه عالم و فرزانه آن حضرات است.

دانشجويى عبادت است

افزون بر قرآن كريم، سنّت گفتارى و كردارى رسول خدا(صلى الله عليه وآله) نيز مردم را به فراگيرى علم و دانش فرا مى خواند. در سرزمينى كه شمار كسانى كه توان نوشتن داشتند، از انگشتان دست تجاوز نمى كرد، پيام آورنده الهى مردم را به جستوجوى دانش، اگرچه مستلزم سفر دور باشد، فرا مى خواند. او دانشجويى را از گهواره تا گور بر هر فرد مسلمانى واجب كرده و خود نيز در گفتار زيباى «اُرسلتُ بالتعليم»،10هدف از بعثتش را تبيين كرد. رسول خدا(صلى الله عليه وآله) با تقسيم دانش به «علم اديان» و «علم ابدان»،11 جامعه را به فراگيرى هر دانشى كه براى روح و جسم انسان سودمند باشد، فرا مى خواند. در ديدگاه آن حضرت، مداد دانشمندان از خون شهيدان برتر دانسته شده است. سخنى كه به گفته زيگريد هونكه، «آيا محمّد(صلى الله عليه وآله) با گفتن اين جمله كه «مدادُ العلماء افضلُ من دماءِ الشهداءِ» چيزى نگفته كه اگر آن زمان در رُم كسى اين حرف را مى زد، او را در دادگاه به عنوان ضدّ دين محاكمه مى كردند؟»12 

زيگريد هونكه در بحثى با عنوان «طلبُ العِلم عبادةٌ» مى نويسد: «دنبال علم رفتن را محمّد(صلى الله عليه وآله) چنان جدّى به مردان و زنان توصيه مى كند كه شباهت به دستورات مذهبى و عبادات دارد... شناخت علمى جهان، طبيعت و عجايب خلقت و درك قوانينش، براى محمّد(صلى الله عليه وآله) و مسلمانان حتى ايمانشان را محكم تر و عميق تر مى كرد. براى آنان علم نه تنها مانند مسيحيان ممنوع نبود، بلكه علم چراغ راه ترّقى و زندگى و ايمان محسوب مى شد... طرز فكر اسلامى اين است كه همه دانش ها از جانب خدا مى آيد و به او راه مى برد. به خاطر همين، دستور مى دهد: "دانش را از هر سرچشمه اى هست، به دست آور!" آرى به خاطر خدا دانش را حتى از منابع و لسان بى دين ها و لامذهب ها هم بياموز.»13