بررسی تطبیقی

بیان مساله

ادبیات : ادبیات نیز مانند هنر در تعریف نمیگنجد و در واقع فراتر از هر تعریفی است. در عین حال عده ای ادبیات را چنین تعریف کرده اند: ادبیات یعنی برجسته سازی زبان که این برجسته سازی خود به دو صورت امکان پذیر است :

1-    قاعده افزایی ومثل سجع و قافیه دادن به زبان

2-    هنجار شکنی (مثل شعر نو)       (عرب اسدی ؛ ص5) 

ادبیات تطبیقی :

   اصطلاح ادبیات تطبیقی یعنی مطالعه و بررسی ادبیات که از تطبیق به عنوان ابزار اصلی و نه هدف، استفاده می کند. در ادبیات تطبیقی، مقایسه ها در فراسوی مرزهای ملی صورت می گیرد (پراور ؛ 1393 : 10). مفهوم ادبیات تطبیقی، مفهومی ناآشنا درعصر کلاسیک است. این امر بدان معنا نیست که در قرن های شانزده و هفده، مبادلات ادبی بین ادبیات ملل گوناگون وجود نداشته است، برعکس این مبادلات بسیار رایج بوده، و در حال حاضر، مطالعات تطبیقی فراوان مشغول بررسی این تاثیر و تاثرات است (ژون، 1390 : 26).ادبیات تطبیقی اصولا به مطالعه تاثیر و تاثرات بین نویسندگان یا ادبیات ملل متفاوت و نشر آن می پردازد. نقطه آغازین همیشه ملی است و این امرپیوسته مدنظر قرار دارد (همان 35). مطالعات تطبیقی را می توان به گونه تقسیم کرد : تاثیر یک کشور می تواند تنها روی یک نویسنده خاص اعمال شود. یا برعکس، این تاثیر می تواند به طورکلی روی کل یک ادبیات، یعنی در حقیقت روی تمام نویسندگان کم و بیش مهم و مطلعی که از این کشور صحبت کرده اند، بررسی شود (همان ؛ 45). از فواید ادبیات تطبیقی، توانایی و مهارت ویژه ای است که در اختیار پژوهشگران قرار می دهد تا او بتواند هر آنچه را که اصیل و بومی است از اندیشه و فرهنگ بیگانه باز شناسد. اگر پژوهشگران به این مرحله از توانایی دست یابد می تواند انعکاس آثار ادبی را در ادیب دیگربازشناسد و گرایش های پنهان و ناپیدا را تشخیص دهد و بازتاب های کم رنگ ادیبمتقدم را در ادبیات هر کشور مشخصه هایی دارد که شاید ادبیات دیگر کشورها از آن بی بهره باشد و چون بدان افزوده گردد ممکن است سودمند باشد ادبیان از چنین اموری برای غنایی بیشترادبیات ملی خود و تزریق خونی تازه به رگ های آن بهره می گیرند (ندا، 1383 : 32).