هدف از این تحقیق بررسی تامین مالی کوتاه مدت و بلند مدت با فرمت docx در قالب 19 صفحه ورد بصورت کامل و جامع و با قابلیت ویرایش می باشد

فهرست مطالب

تأمین مالی کوتاه مدت

تأمین مالی میان مدت 

تأمین مالی بلند مدت

استقراض

سهام عادی

سهام ممتاز

سود انباشته

هزینه سرمایه

عوامل مؤثر بر هزینه سرمایه

محاسبه هزینه سرمایه

هزینه بدهی

هزینه سهام ممتاز

هزینه سهام عادی

پیشینه

منابع

تأمیــن مالی برای هر شرکت یکی از مهمترین موضوعاتی است که مدیران با آن دست و پنجه نرم می­کنند. ارزیابی روش تأمین منابع کار ساده­ای نیست و در هر مورد مدیران از بین چند راه مختلف باید یک روش را برگزیند اما چگونه می­توان یک روش را بر دیگر روشها ترجیح داد؟ آنچه که در تأمین مالی یک شرکت حائز اهمیت است رعایت اصول تأمین مالی می­باشد که در حفظ و نگهداری آن واحد این شیوه نقش بسیار مهمی را ایفا می­کند و سلامت شرکت را از جنبه­های گوناگون از جمله سوددهی و اجرای برنامه­های آینده تضمین می­کند. در واقع برنامه­های یک شرکت هنگامی کامل خواهد شد که شیوه­های تأمین مالی در آن واحد به خوبی طراحی و تدوین شده باشد. در صورتی که مدار فعالیتهای شرکت در زمینه به جریان انداختن پول نقد، دچار اشکال گردد، شرکت با مشکلات ناشی از شیوه تأمین مالی مواجه خواهد شد و در صورت یافتن راه حل مناسب ممکن است خسارات جبران ناپذیری به شرکت وارد شود.

 یک شرکت در حال فعالیت ممکن است بخواهد بداند که بهترین راه تأمین نقدینگی چه راهی می­تواند باشد، آیا وجوه مورد نیاز خود را از طریق انتشار سهام عادی یا سهام ممتاز یا اخذ وام بلند مدت با صدور اوراق قرضه تأمین کند و یا از طریق سود انباشته که هر یک از راه حل­های فوق معایب و مزایایی را به دنبال خواهد داشت. در واقع این راه حل­ها بصورت عمومی و کلی ارائه می­شود ولیکن هر شرکت باید با توجه به شرایط حاکم بر خودش مناسبترین راه حل را انتخاب نماید و یا اینکه ترکیبی از راه­حل­های مختلف را اختیار نماید. در مجموع عوامل مختلف دست به دست هم می­دهند تا مناسبترین شیوه تأمین مالی یک شرکت مشخص گردد، بطور کلی یک سری عوامل مربوط به محدودیتهای شرکت است و بخش دیگر مربوط به خارج از محیط سازمان که هر یک از این محدودیتها قابل بررسی می­باشد.

 بعنوان مثال میزان درآمد مؤسسه اثر چشمگیری در چگونگی تأمین مالی مؤسسه دارد شرکتی که قادر به کسب سود نیست و یا سود کمی دارد در جذب سرمایه و منابع بیرونی تحت فشار قرار خواهد گرفت که این نقطه ضعف شرکت چشم­انداز بلند مدت شرکت را کدر می­کند و مؤسسات دیگر حاضر به دادن وام بلند مدت به شرکت نمی­باشد. زیرا ضمانت پرداخت اصل و فرع  آن کم است ولیکن در صورتی که شرکت از سرمایه در گردش نسبتاً خوبی برخوردار باشد سرمایه­گذاران حاضر به دادن وام­های کوتاه مدت می­باشند از طرف دیگر اگر شرکت دارای درآمد و نهایتاً سود باشد می­تواند از محل سودهای توزیع نشده، نیاز نقدینگی و سرمایه لازم خود را مرتفع سازد (نورمحمدی ،1371،ص 53-52)¹.