هدف از این تحقیق بررسی توانمند سازی و خاستگاه آن با فرمت docx در قالب 51 صفحه ورد بصورت کامل و جامع و با قابلیت ویرایش می باشد

فهرست مطالب
 مبانی نظری توانمندسازی    
 خاستگاه توانمندسازي    
 تعاریف و مفاهیم توانمندسازی    
 تعريف توانمندي    
 تعریف توانمند سازی    
 ضرورت توانمندسازي    
 اهداف توانمندسازي    
 رويكردهاي توانمندسازي    
 توانمندسازی ساختاری    
 توانمندسازی روانشناختی    
 رويكرد مكانيكي (ارتباطي)    
 رويكرد ارگانيكي (انگيزشي)    
 رویکرد تلفیقی    
 مزایای توانمندسازی نیروی انسانی    
 هزينه هاي توانمندسازي    
 عوامل مؤثر بر توانمند سازي كاركنان    
 نگرش ها    
 روابط سازماني    
 ساختار سازمان    
 استراتژي هاي توانمند سازي    
 افزايش آگاهي جمعي از طريق داستانگويي    
 آموزش مهارتهاي حل مسئله    
 آموزشهاي مهارتهاي پشتيباني و تجهيز منابع    
 روش های توانمندسازی کارکنان    
 توانمندسازی و آموزش    
 توانمندسازی و مشارکت    
 توانمندسازی و اتحادیه ها    
 توانمندسازی ؛ گروه ها و کیفیت    
 پیش نیازهای  توانمندسازی    
 ویژگیهای حرفه ای    
 آموزش    
 ارشاد:    
 تعلق حرفه ای    
 شبکه سازی    
 محیط    
 سبک رهبری    
 سلسله مراتب برنامه های توانمندسازی    
 غنی سازی شغلی    
 نظام پیشنهادات (ESP)    
 تیم سازی    
 مشارکت در هدفگذاری    
 پیشینه تحقیق    
 مدل مفهومی تحقیق    

توانمندسازي به صورت عام از ابتداي خلقت بشر وجود داشته است. زندگي گذشته انسان و روند تكاملي آن طي تاريخ گوياي اين موضوع است. شيوه سكونت،‌ساخت سرپناه و رشد ابزارهاي مورد استفاده براي گردآوري خوراك،‌ شكار ، كشاورزي و ايجاد تغييرات و تكامل آن براي حفظ نفس و بهبود زندگي نشان از تكامل توانمندسازي بشر است.

توانمندسازي در ابتدا به عنوان يك فن در حرفه مددكاري و پزشكي باليني و به منظور كمك كردن به بيماران جسمي و روحي مورد استفاده قرار گرفت كه امروزه با عنوان توان بخشي از آن ياد مي شود. ساير رشته هاي علوم انساني و اجتماعي هم به اين مفهوم پرداخته اند، اما در آن رشته ها مفهوم توانمندسازي با استفاده از اصطلاحات خاص خود توضيح داده شده است.

در مديريت سابقه استفاده از اصطلاح توانمندسازي به دموكراسي صنعتي و مشاركت كاركنان در تصميم گيري هاي سازمان، تحت عناوين مختلفي همچون تيم سازي،مشاركت فعال و مديريت كيفيت فراگير بر مي گردد. به طور كلي اين اصطلاح به طور خاص در سال 1980 در رشته مديريت مطرح شد كه مي توان آن را پاسخي به ترويج رويكرد تيلوريسم براي طراحي كار كه ساده سازي شغل را توصيه مي كرد، دانست.

در ساده سازي شغل، كارهاي پيچيده به يكسري از كارهاي ساده تر كه توسط كاركنان مختلف انجام مي گيرد، شكسته مي شود. به عبارت ديگر ساده سازي شغل، ‌شكلي از ناتوانمندسازي است . تحقيقات اخير تأكيد مي كنند چنين مشاغل ساده اي كه منجر به خستگي و كارهاي تكراري مي شود ، نارضايتي ايجاد مي كند و براي ژرورش كاركنان ضعيف مناسب هستند و روابط صنعتي ضعيف را پرورش مي دهند.