هدف از این تحقیق بررسی صندوق های مشترک سرمایه گذاری و انواع آن ها با فرمت docx در قالب 48 صفحه ورد بصورت کامل و جامع و با قابلیت ویرایش می باشد

فهرست مطالب

مقدمه

2- 1 تاریخچه و سیر تاریخی صندوق های مشترک سرمایه گذاری

2- 2  تعریف صندوق های سرمایه گذاری مشترک

2- 3  تفاوت صندوق های سرمایه گذاری با شرکتهای سرمایه گذاری

2- 4  ساختار صندوق های سرمایه گذاری

2- 5  عواید حاصل از  صندوق های مشترك سرمایه گذاری برای سرمایه گذار

2- 6  مزایای صندوق های  سرمایه گذاری مشترك

2- 7  معایب صندوق های  مشترك سرمایه گذاری

2- 8  انواع صندوق های سرمایه گذاری

2- 9  صندوق های سرمایه گذاری در ایران

2- 10  ارزیابی عملکرد صندوق های سرمایه گذاری

2- 11  پیشینه مدل قیمت گذاری داراییهای سرمایه ای

2- 12  مدل قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای

2- 13  معیارهای ارزیابی عملکرد تعدیل شده از بابت ریسک

2- 14  مقایسۀ معیارهای ارزیابی عملکرد تعدیل شده بر حسب ریسک

2- 15  پیشینه تحقیق

منابع

صندوق های سرمایه گذاری مشترک به عنوان یک طرح سرمایه گذاری اشتراکی ، برای اولین بار در سال 1822 در هلند مطرح شدند. ایده اصلی این صندوق ها ، مشارکت دادن منابع مالی به صورت دسته جمعی و در عین حال سرشکن کردن ریسک سرمایه گذاری برای سرمایه گذاران بود. این صندوق ها، حتی برای سرمایه گذاران خرد این امکان را فراهم میکردند که با حداقل سرمایه، در این صندوق ها سرمایه گذاری کنند و از امکان تنوع بخشی مناسب در سرمایه گذاری برخوردار شوند.در ظرف مدت بسیار کوتاهی این ایده در سراسر اروپا رواج یافت و در کمتر از یک قرن حدود 500 صندوق سرمایه گذاری مشترک در اروپا تأسیس شد. اما فروپاشی بازار در سال 1922، عاملی شد تا تعداد این صندوق ها به سرعت تقلیل یابد.پس از آن زمان، کنترل و نظارت برای محافظت از منافع سرمایه گذاران در بازار صندوق های سرمایه گذاری، شدت گرفت و کمیسیون بورس اوراق بهادار در آمریکا تأسیس شد. این کمیسیون با قوانین نظارتی که وضع می نمود ، موجب شفافیت بیشتر معاملات در بازار شد و در نتیجه امکان محافظت بیشتر از سرمایه گذاری ها را در بازار صندوق های مشترک سرمایه گذاری را فراهم نمود.

صنعت صندوق های سرمایه گذاری با این تدابیر مجدداً در سال 1960 به سرعت رونق یافت.در آن زمان، بالاترین منافع به سرمایه گذاران از طریق سرمایه گذاری در سهام صندوق های با سود سرمایه بالا که به صندوق های رشدی معروف هستند،تخصیص یافت.در پایان دهه 1960، بار دیگر بازار دچار رکود گشت و این رکود به صنعت صندوق های سرمایه گذاری نیز سرایت پیدا کرد و وجوه و سرمایه ها به سرعت از بازار خارج شدند.بعد از این رکود، سرمایه گذاران یک بار دیگر مجبور شدند به بازار اعتماد کنند. در دهه 80 و 90 ، صندوق های سرمایه گذاری با الگویی متفاوت، توانستند تنوع بیشتری در پرتفوی ها ایجاد نمایند.در این زمان بازار ، سرمایه گذاران را بیشتر و بیشتر ، جذب کرد تا این که رکود دیگری به دلیل حباب قیمتی که در ابتدای این قرن ایجاد شد، شکل گرفت. (کرازیستو دادو و پائلو باتیوک، 2009)