در عصر ما (دنیای جدید
و مدرن) آسیب‌ها و انحرافات اجتماعی و به تبع آن دغدغه‌های انسان‌ها نیز تغییر یافته
است. روزگاری در میان جوامع گذشته برخی پدیده‌های اجتماعی نظیر خودکشی، اعتیاد و
... یا چندان مسأله اجتماعی و وضعیت حادی تلقی نمی شدند و یا انحرافاتی نظیر جرایم
سایبری و رایانه‌ای، هرزه‌نگاری و... وجود نداشت. دنیای جدید و مدرن علی‌رغم همه مواهب
و امکانات و برخورداری‌ها، دارای کژی و آسیب‌های فراوانی است که ذهن دست‌اندرکاران
تعلیم و تربیت و آسیب‌شناسان اجتماعی را (به‌طور اخص) و ذهن اولیا و خانواده‌ها را
(به طور اعم) به خود مشغول کرده است. تا زمانی که ابعاد و جنبه‌های مختلف یک آسیب اجتماعی
را به خوبی نشناسیم و مطالعات تجربی و نظری آن را ندانیم، برخورد و واکنش مناسب نسبت
به آن دشوار خواهد بود. در یک تعریف مقدماتی می توان آسیب اجتماعی را این‌گونه تعریف
کرد: «به هر نوع عمل فردی و یا جمعی اطلاق می‌شود که در چارچوب اصول اخلاقی و قواعد
عام عملِ جمعیِ جامعه محلِ فعالیتِ کنشگر، قرار نمی‌گیرد لذا با منع قانونی و قبح اخلاقی
و اجتماعی مواجه می‌گردد.» (عبدالهی،18:1390)