چکیده:
تحقیق حاضر در صدد بررسی راهکارهای توسعه ارزشیابی پژوهش محور در برنامه درسی علوم تجربی است. دراین پژوهش از روش تحقیق تحلیلی- توصیفی استفاده شده و روش جمع آوری اطلاعات، کتابخانه ای می باشد. نتایج تحقیق نشان داد که ارزشیابی پژوهش محور جریانی مستمر و ناظر به فرایند كار است که در حین فعالیت¬ها و فرآیند یادگیری انجام می¬شود، مدت آن محدود، كوتاه و منحصر به کلاس درس نیست، بر مفاهیم کلیدی و حل مسأله و کشف و جست¬وجو تأکید می¬کندو هدف آن رتبه بندی نیست.دراین نوع ارزشیابی می توان از ابزارهای ارزیابی متنوعی چون آزمایش، تشخیص و طبقه بندی، الگو یابی، وب پویه، مدل سازی،پژوهش های توصیفی، آزمونهای عملکردی، پروژه و خودارزشیابی بهره برد. موارد فقدان تخصص ارزشیابی در معلمان و عدم توجه به آموزش آنان، جدا بودن آموزش و ارزشیابی، عدم حمایت مدیران، وقت گیر بودن، کمبود امکانات، عدم تناسب ساختار و مقررات نظام آموزشی با ارزشیابی فرایندی، نبود کتاب راهنمای ارزشیابی برای معلمان و عدم توجه به کیفیت در نظام آموزشی از موانع و مشکلات اجرای ارزشیابی پژوهش محور، شناسایی شد و در نهایت اشاعه ی فرهنگ ارزشیابی و ارزشیابی پژوهش محور، برگزاری کلاسهای ضمن خدمت و کارگاههای آموزشی، کاهش جمعیت کلاس ها، افزایش ساعت یا کاهش محتوای درسی علوم، تجهیز مدارس به امکانات لازم، تغییر در ساختار تشکیلات و آیین نامه های ارزشیابی آموزشی و توجه به کیفیت و اثر بخشی فرآیند یاددهی – یادگیری به عنوان راهکارهای توسعه ارزشیابی پژوهش محور در برنامه درسی علوم تجربی معرفی گردید.
برچسب ها:
ارزشیابی پیشرفت تحصیلی درس علوم ارزشیابی پژوهش محور