با توجه به اهمیت درس ریاضی ،وعدم علاقه به آن از سوی دانش آموزان که منجر به ناتوانی دریادگیری شده      وهمچنین باعث افت تحصیلی و اتلاف بودجه شده. وبه سرزنش و تحقیردانش آموزان،تشکیل خودپنداره ضعیف و کاهش عزت نفس آنان انجامیده وباعث می گردد که اعتماد به نفسشان ضعیف  شود. از این رو و بر اساس وظیفۀ خطیر الهی و تعهد شغلی خود واحساس مسولیتی که در برابر دانش آموزان خود داریم، باید سعی کنیم در صدد رفع این مشکل برایم.بنابراین تصمیم گرفتم در ابتدای امر علل بی علاقگی دانش آموزان را نسبت به درس ریاضی ریشه یابی نمایم وسپس به وسیله روش ها و راهکار ها و فناوری های نوین به حل آن مبادرت ورزم.
انگیزۀ اینجانب به عنوان دبیرریاضی مقطع متوسطه دوم این است که با استعانت از خداوندمتعال واستفاده از نقطه نظرات همکاران،به بررسی موانع ایجاد شده پرداخته وهمچنین با بهره مندی ازوسایل  الکترونیکی و کارهای عملی ، ،تجربیات و راهکارهای ابتکاری ،مهارتهایی را در رابطه با درس مهم ریاضی ایجاد کنم و همچنین روش ها وطرح های مناسبی را در جهت علاقه مندی آنان  به مفاهیم ریاضی در زندگی روزمره فراهم نمایم.
مسأله ای که مطرح است و بسیار فکر مرا به خود مشغول کرده بود این است که با توجه به محور بودن دانش آموزان در فعالیت های کلاس،در راستای هدف این تجربه و ابتکار چگونه توانستم با تغییرروش تدریسم ازسنتی به فعال و روشهای نوین یادگیری انگیزه وعلاقه دانش آموزان پایه اول متوسطه دوم را در درس ریاضی بالا ببرم ؟به عبارت روشنتر با استفاده از چه روشهای می توان،زمینه مناسبی برای شرکت فعال فراگیران در انجام فعالیت های مربوط به درس ریاضی را فراهم نمود.اما نکته مهمی که هست ،ما باید بدانیم که دانش آموزان را همان گونه که هستند بپذیریم،و با زمانی که خودمان دانش آموز بودیم مقایسه نکنیم ، بلکه خود آنها را با خودشان مقایسه کنیم وروش های تدریسمان نیز متناسب با آنها باشد وباید باور کرد که امروزه با گسترش فناوری های جدید اطلاعات وارتباطات کلاس های درس دیروز که تنها وسیله کمک آموزشی آن گچ وتخته سیاه بود را باید کنار گذاشته واز وسایل الکترونیکی جدید (موبایل،تبلت، نرم افزارهای ،کامپیوتر و...) باید استفاده کرد.