تفاوت عمده ی همه ی مکتب های مادی با
ادیان الهی در نوع نگرش آنها به انسان و ابعاد وجودی اوست. و هر کدام از آنها
برنامه ها و سیاست های خود را بر اساس برداشت خود از ماهیت انسان طراحی می کنند.
وقتی انسان را موجودی فراتر از جسم و ماده بدانیم و اعتقاد داشته باشیم که انسان
نه تنها اشرف مخلوقات بلکه هدف و غایت کل هستی بر محور انسان می چرخد تا انسان به
کمال برسد، بررسی مسائل او دیگر تنها در بعد مادیات نیست.
فلسفه آموزش و پرورش نیز تربیت و هدایت
انسان است. به عبارت دیگر وظیفه اصلی نظام تربیتی ایجاد زمینه ی مناسب برای توسعه
انسانی است. چرا که انسان محور توسعه است. انسان توسعه یافته باید از لحاظ جسمانی
سالم و از نظر روحی و روانی وضعیت مطلوبی داشته باشد.
متن گزارش تخصصی زیر مربوط به یک نفر از دانش آموزان یتیم است
که محرومیت او از نعمت پدر موجب افسردگی در او شده و علاوه بر آنکه وضعیت روحی او
تحت تأثیر این مسئله قرار گرفته وضعیت درسی و ایجاد رابطه با کلاس، معلم و مدرسه
را نیز در ابعاد مختلف تحت تأثیر قرار داده است. لذا از نظر پژوهشی قابل تأمل و
بررسی است. در جریان بررسی و پیگیری این مشکل پس از تشخیص مسئله تلاش شده است ضمن
استفاده از کتاب های مرتبط با موضوع استفاده از نظر همکاران و کادر آموزشی، تربیتی
و پرورشی مدرسه و همچنین درگیر کردن دانش آموز مورد نظر با فعالیت گروهی و فردی و
با اجرای طرح هایی به حل مسئله پرداخته شود.