معلم محور اصلي تعليم و تربيت است كه دلسوزانه فعاليت مي‏كند تا مطلبي را به نحو احسن و قابل فهم به فراگيران منتقل كند. بديهي است كه در اين مسير مهم‎‎ترين  كار توانايي مديريت واداره كلاس و ايجاد رفتار مطلوب در سايه ارتباط خوب و مؤثر با دانش‎آموز مي‎باشد.

هدف از روش‎هاي اداره كلاس، فراهم كردن جوي است كه در آن تدريس راحت‎تر صورت پذيرد. آنچه در اداره مؤثركلاس درس همواره بايد مد نظر باشد، اولويت تأكيد بر پيشگيري از بدرفتاري نسبت به مقياس‎هاي تسكين دهنده مانند تنبيه است. مشكلات بالقوه رفتاري بايد شناخته شود تا با اعمال روش‎هاي صحيح در كلاس از پيشروي آنها جلوگيري گردد.

براي مديريت كلاس، ابتدا يك ارتباط مؤثر و مناسب بايد بين معلم و دانش‎آموز برقرار باشد و براي بي قراري اين ارتباط مهارت‎هايي براي معلم مورد نياز است. يك معلم توانا با بهره‎گيري از شيوه‎هاي متفاوت مي‎تواند پل ارتباطي بين خود و دانش‎آموز را ساخته و استحكام بخشد. مهارت‎هايي نظير: اجتناب از تنبيه شديد و مكرر، اجتناب از شوخي، پرهيز از پيش داوريهاي غير منصفانه، ابرازعلاقه و توجه به دانش‎آموز، احترام به آنها، دوستانه رفتار كردن، اهميت دادن به نظرات آنها و...

آنچه كه مهم‎تر جلوه مي‏كند نقشي است كه خود دانش‎آموزان در برقراري يك ارتباط خوب با معلم خود دارا هستند. وقتي دانش‎آموزان بتوانند با معلمشان ارتباط برقرار كنند، خواهند توانست مشكلات آموزشي، يادگيري، رفتاري و ..... خود را در كلاس به حداقل برسانند و محيط كلاس، محيطي دلپذير جهت امر آموزش خواهد شد. بنا بر آنچه گفته شد موضوع گزارش تخصصی حاضر این است : چگونه میتوانم مهارت های سازشی را به دانش آموزان کلاسم بیاموزم؟