مدرسه‌ گریزی‌ اگر همراه‌ با رفتارهای‌ضد اجتماعی‌ و گاهی‌ بزهکارانه‌ مثل‌نزاع‌، قشقرق‌ راه‌ انداختن‌، یاتهدید کردن‌ و فرار کردن‌ از خانه‌ باشدمی‌تواند نشان‌ دهنده‌ یکی‌ از اختلالات‌رفتاری‌ دوران‌ دانش آموزی‌ به‌ نام‌ اختلال‌سلوک‌ باشد. ویژگی‌های‌ اصلی‌ اختلال‌سلوک‌ شامل‌ رفتارهای‌ ضد اجتماعی‌،پرخاشگرانه‌ و خودسرانه‌ است‌. چنین‌دانش آموزانی‌ اغلب‌ به‌ نظر دبیرانشان‌بی‌علاقه‌ به‌ مدرسه‌، فاقد اشتیاق‌ به‌ادامه‌ تحصیل‌ و بی‌توجه‌ به‌ کار هستند.آنها اغلب‌ مردود می‌شوند و در مقایسه‌با همسالان‌ خود زودتر ترک‌ تحصیل‌می‌کنند.  همه دانش آموزان گاه و بی گاه درباره مدرسه غر می زنند اما طبق آماری که کارشناسان کلینیک اختلالات عصبی دانشگاه نوادا در آمریکا اعلام کرده اند ۵ تا ۱۰ درصد دانش آموزان آنقدر از مدرسه بدشان می آید که نمی خواهند به مدرسه بروند. به گفته روانشناسان متخصص اگر متوجه شدید فرزندتان وقتی حرف مدرسه می شود افسرده یا مضطرب      می شود ، خودش را به مریضی می زند تا مدرسه نرود و در خانه بماند، در مدرسه مدام از اتاق بهداشت یا دفتر سر در می آورد یا عمدا از صحبت کردن درباره بخش بزرگی از اتفاقات مدرسه سر باز می زند باید مراقب باشید.

خوشبختانه معمولا می توان این مشکل را حل کرد و گاهی اوقات راه حل بسیار هم ساده است. مثلا ممکن است دبیر فقط به شاگردانی که جلوی کلاس می نشینند توجه داشته باشد و از آنها سوال کند. به این ترتیب دانش آموزانی که ته کلاس می نشینند احساس می کنند مورد بی توجهی و بی مهری قرار گرفته اند و ممکن است علاقه خود را به درس از دست بدهد. در چنین موردی فقط با عوض کردن جای دانش آموز و آوردن او به ردیف های جلوی کلاس مشکل حل می شود و او دوباره به درس و مدرسه علاقمند می شود اما گاهی اوقات مشکل اساسی تر و پیچیده تر از این هاست و حل آن هم به تلاش و صرف وقت بیشتری نیاز دارد. در زیر به تعدادی از مهمترین علل تنفر دانش آموزان از مدرسه اشاره شده است.