همه ی ما از کودکی معنی قسمتی از آیه ی 31 سوره ی آل عمران که بیان می دارد: "و نیز بخورید و بیاشامید ولی اسراف مکنید، که خدا اسرافکاران را دوست نمی دارد" را بارها و بارها شنیده ایم؛ اما آیا واقعا تا به حال با نگاه و درکی عمیق به آن توجه و عمل کرده ایم؟ همان طور که می دانید یکی از بیشترین اقلامی که در جامعه ی ما مورد بی لطفی و اسراف فراوان قرار می گیرد، نان است.پیامبر(ص) می فرمایند: خدایا میان ما و نان جدایی مینداز(کافی،287/6 )

پس از اینجا اهمیت توجه به مصرف درست نان مشخص می شود، در این متن تلاش شده است که به گوشه ای از دلایل افراد مختلف درباره ی علل ضایعات و اسراف نان اشاره شود.پديده مصرف گرايي و اسراف در نقطه مقابل مصرف بهينه قرار گرفته است. «مصرف گرايي» يا به عبارت ساده تري اسراف كه يكي از بزرگترين آفت ها و آسيب هاي فردي و اجتماعي و از گناهاني است كه مورد نهي شديد خداوند متعال واقع شده است و در مقابل اعتدال و ميانه روي در مصرف قرار گرفته است؛ به طور كلي هرگونه زياده روي در كميت و اتلاف را شامل مي شود. در حقيقت مصرف گرايي عامل تخريب رشد، توسعه و از بين رفتن منابع ملي است. مصرف گرايي از يك نگاه در معناي مصرف نامتعارف است كه نياز فيزيكي فرد را برطرف نمي سازد، بلكه نياز كاذب فرد يا افراد را كه گاه به تقليد از ديگران، تبليغات، شرايط مادي يا تغييرات ساختار جامعه ايجاد شده برطرف مي سازد. مصرف گرايي در نگاه عالمان دين نيز در همان معناي لغوي اسراف استعمال شده است و هرگونه بيهوده گرايي، زياده روي و اتلاف و مانند آنها را اسراف مي دانند.

امام علي(ع) در اين باره مي فرمايند: «الاوان اعطاء المال في غير حقه تبذير و اسراف»

«آگاه باشيد خرج كردن به ناحق، حيف و ميل و اسراف است»

ما به عنوان انسان و اشرف مخلوقات وظیفه داریم تا هر آنچه خداوند مهربان  در اختیارمان قرار داده به بهترین نحو استفاده کنیم.نعمت‌ها و منابع خدادادی باید در جهت کمال انسان مصرف شوند. این مهم در صورتی محقق می‌شود که انسان با دید درست و مثبت به منابع الهی به نگردد و خود را تسلیم خداوند خود بداند. یکی از راه‌های شکرگزاری از نعمت‌های خداوند استفاده درست و بجا از این نعمت‌ها می‌باشد.