روانشناسان در دهه ي ها اخير در برسي اختلالات رفتاري و انحرافات اجتماعي به اين نتيجه رسيده اند كه بسياري از اختلالات و آسيب ها در ناتواني افراد در تحليل صحيح و مناسب از خود و موقعيت خويش، عدم احساس كنترل و كفايت شخصي جهت رويارويي با موقعيت هاي دشوار و عدم آمادگي براي حل مشكلات و مسائل زندگي به شيوه مناسب ريشه دارد. بنابراين با توجه به تغييرات و پيچيدگي هاي روزافزون جامعه و گسترش روابط اجتماعي آماده سازي افراد بخصوص نسل جوان جهت رويارويي با موقعيت هاي دشوار امري ضروري به نظر مي رسد. در همين راستا روان شناسان با حمايت سازمان هاي ملي و بين المللي جهت پيشگيري از بيماريهاي رواني و نابه هنجاري هاي اجتماعي آموزش مهارت هاي زندگي و برقراري ارتباط موثر را در سراسر جهان و در سطح مدارس آغاز نموده اند. آنچه امروز تحت عنوان مهارت هاي زندگي مشهود است تنها حاصل كار پژوهشگران عصر حاضر نيست بلكه بسياري از اين مهارت ها در لابلاي تعاليم الهي بخصوص در قرآن و احاديث معصومين(ع) بيان شده است. بطوري كه تلاش براي برقراري ارتباط مفيد و موثر با ديگران، خودشناسي و توجه به ارزشها كه از فصول اساسي درس مهارت هاي زندگي است به كرات در قرآن، نهج البلاغه، صحيفه سجاديه و احاديث منقول از ساير معصومين(ع) مورد تاكيد قرار گرفته است. مهارت هاي زندگي جزء طرح هاي ارتقاي بهداشت روان است كه توسط سازمان جهاني بهداشت (WHO) در سال 1993 به منظور ارتقاي سطح بهداشت روان و پيشگيري از آسيب هاي رواني و اجتماعي مطرح شده است. اینجانب آموزگار پایه سوم آموزشگاه ....  با توجه به این تحقیق ابتدا در مورد وضعیت کلاس و مدرسه وضعیت دانش آموزان توضیح دادم و اینکه چگونه می توان نشاط را به کلاس برگردانم و مهارت های زندگی را به آنها آموزش دهم سپس راه حل هایی با مشورت معلمان ، اولیاء و دانش آموزان ارائه دادم و از میان راه حل ها  مواردی  را به اجرا در آوردم