با توجه
به اینکه آموزش و پرورش جمعیت بالایی از فرزندان این سرزمین را در خود جای داده نقش
مهمی در ترویج و توسعهی فرهنگ حجاب و عفاف دارد. در حقیقت اساسیترین و ماندگارترین
راهکار برای تقویت فرهنگ حجاب و عفاف اقدام در دورهی تحصیلی دانش آموزان است. البته
در این خصوص کارهای بسیاری صورت گرفته اما نتیجهای که ما در سطح جامعه میبینیم نشان
میدهد که این اقدامات کافی نیست و باید برای انتقال ارزشها به دانش آموزان به دنبال
راهکارهای ظریفی بود. امروز
در جامعهی ما ریشهی حیا و عفاف وجود دارد، حتی افرادی که غافلاند یا تحت تأثیر فضای
فرهنگی خانواده و فشار روانی و فرهنگی رسانههای بیگانه قرار دارند نیز ریشههای حیا
و عفاف در درونشان کاملاً نخشکیده است و بارقههای امید وجود دارد.عامل مهم در این
زمینه فضای حاکم بر رسانههای جمعی جهانی و فرهنگ سکولاری است که امروز بر جهان تحمیل
میشود و در دو دههی اخیر شدت گرفته است. از طرف دیگر، متولیان فرهنگی و آموزشی نیز
در عرصهی تبیین، توزیع و اشاعهی مبانی فکری و نظری حجاب و عفاف کمکاری کرده اند
و گاهی تحلیلها و برخوردهای غلطی در این زمینه وجود داشته است.
بعضی از لایههای جامعهی ما، از جمله عرصهی تعلیم و
تربیت، اساساً ممکن است به این مسئله معتقد نباشند. کسانی که اعتقادی ندارند یا اینکه
اعتقادشان سطحی است و از پشتوانهی عمیق علمی و نظری برخوردار نیست، اگر هم بخواهند
خدمت کنند، گاهی در عمل خدمتشان نتیجهی عکس میدهد. مواجههی با این مسئله به ژرفنگری،
باور عمیق دینی و یک نگاه علمی و فرهنگی و بدون انفعال در برابر دو موج موجود نیاز
دارد. منظور از این دو موج یکی تخریب مبانی فرهنگی جامعه و اشاعهدهندهی بدحجابی و
بدپوششی و دیگری فشارهای غیرمنطقی موسمی و فصلی است که برخی انتظار کارهای عجولانه
و شتابزده را دارند. کسانی که میخواهند واقعاً در این مورد کار کنند باید در مقابل
هر دو موج بایستند و به گونهای معقول، با طراحی اثرگذار و ادبیاتی درست به این مسئله بپردازند.