در تعلیم و تربیت برای معلمان و مربیان و اولیاء   آشنایی با ویژگی های مخاطبان بیش از هر چیز دیگری مهم و حیاتی است. كسانی كه قرار است تحت یك برنامه منظم و دقیق آموزشی و تربیتی، دانش، نگرش، توانایی بیشتر، بهتر و جدی تر كسب كنند.كار زمانی حساس‌تر و دقیق‌تر می شود كه مخاطبان، دانش آموزانی باشند كه هر نقش كوچكی تا ابد بر صفحه جان و اندیشه شان باقی خواهد ماند. این چنین است امام متقین، امیرالمؤمنین(ع) تعلیم و تربیت فرزند خویش را با تعلیم كتاب خدا و تأویل و درك فهم آن آموزش شریعت مقدس و حرام و حلال خدا آغاز و بر آن پافشاری می‌كند.یكی از مسائل مهم در تربیتی دینی دانش آموزان این است كه به موازات آموزش تعالیم دینی و پرورش فكری و اعتقادی آنها، لازم است عواطف دینی نیز در آنها رشد و گسترش یابد.در نیمه نخست دوره جوانی اهمیت این امر بیشتر است. شركت در مراسم مذهبی از قبیل نماز جماعت، نماز جمعه، مراسم اعیاد مذهبی، مراسم سوگواری در ماه محرم، مراسم شب های قدر، جلسات دینی و ... در پرورش عواطف دینی دانش آموزان بسیار موثر است. حضور در این قبیل برنامه ها پیوند قلبی آنها را با دین و معنویات افزایش می دهد و زمینه را برای شكوفایی ایمان فراهم می سازد. این پیوند قلبی با دین سرمایه ای گرانبها برای این دوره و دوره های بعدی است. در این جا باید به نقش منحصر به فرد نماز اشاره كنیم، نماز ارتباط قلبی انسان با یاد خداست و نقشی بسیار سازنده در تربیت روحی و اخلاقی انسان دارد. كسانی كه با نماز آشنا هستند به پایگاه روحی و معنوی با ارزشی دسترسی دارند. کودکان به این پناه معنوی بیشتر نیازمندند. کودکانی كه اهل نماز هستند در صورتی كه لغزش هایی داشته باشند با اتكاء به این ارتباط پیوسته و منظم، راحت تر می توانند از لغزش های خود برگردند و خود را پا سازند، از این رو نباید از نقش اساسی نماز در تربیت دانش آموزان غفلت كرد. امروزه نظام آموزشی كشور به مدرسه‌ا‌ی نياز دارد كه با بهره‌گيری از فناوری‌ اطلاعات و ارتباطات، امکان يادگيری پيوسته را فراهم ‏نموده و فرصت‌های نوينی را در اختيار افراد برای تجربه‌ی زندگی در جامعه‌ اطلاعاتی قرار ‌دهد، به گونه‌ای كه اين فناوريی نه به عنوان ابزار، ‏بلکه در قالب زیرساخت توانمند‌ساز برای تعليم و آموزش حرفه‌ای محسوب ‌‌شود.‏ به كارگيری گسترده‌ی فناوری‌ اطلاعات و ارتباطات در فرايند آموزش و پرورش، همزمان با تحوّل در رويكردهای آموزشی درجهان، زمينه‌‌ی شكل‌گيری مدارس هوشمند ‏را فراهم آورده است. اين مدارس از جمله نيازمندی‌های كليدی جوامع دانش‌بنيان می‎‎باشند و رويكردهای توسعه‌ی مهارت‌های دانشی و ‏كارآفرينی دانش‌آموزان را دنبال می ‌نمايند. در اين مدارس‌، فرايندهای یاددهی - يادگيری تقويت شده و محيط تعاملی يكپارچه برای ارتقای ‏مهارت‌های كليدی دانش‌آموزان با تكيه بر فعاليت‌های گروهی، در عصر دانايی محور فراهم می ‌شود.