اعتماد بنفس و یا
احساس ارزشمندی یکی از نیازهای اساسی و اولیه بشر است,اعتماد بنفس در چگونگی کیفیت
اعمال و رفتار بشر در تمامی مراحل زندگی نقش مهمی بازی میکند.مطالعه های تاثیر
اعتماد بنفس بالا را در بهبود عملکرد و ارضای شغلی ,اجتماعی,خانوادگی و حفظ بهداشت
و سلامت جسمی و روانی در مراحل مختلف سنی نشان میدهد.
اعتماد بنفس پایین
یکی از معضلات روانی بشر به خصوص در سنین نوجوانی و اوایل جوانی است.زیرا در بین
گروه های مختلف سنی اعتماد بنفس در دوره نوجوانی با توجه به تغییرات جسمی و روانی
و شکل گیری شخصیت و بحرانهای مختلف آسیب پذیر تر است.عدم وجود اعتماد بنفس میتواند
مشکلات متعددی از جمله درگیریهای اجتماعی,افت تحصیلی,امادگی جهت ابتلا به انواع
اختلالهای روانی بخصوص افسردگی و خودکشی,اضطراب و اعتیاد بوجود آورد.