نوجوانی دوران پر تلاطم زندگي است؛ زيرا نوجواني بهترين دوران زندگي انسان و بهار زندگاني آدمي است. اين دوره، سرشار از شور و شوق، توانايي جسمي و اوافي و فعاليّت و نوآوري است. دور نماي زندگي آينده انسان را مي‏توان بر اساس عملكرد او در دوره نوجواني پيش‏بيني كرد. در روايت‏هاي امامان معصوم(ع) و در گفتار بزرگان انديشه، اين دوره از حيات انسان بسيار مورد توجّه و سفارش و تأكيد قرار گرفته است. اگر نوجوانان و جوانان كشوري در مسير سازندگي و آباداني آن جامعه گام بردارند، و استعدادهاي بالقوه خود را به فعاليّت برسانند و از تهاجم دشمنان در امان باشند، آن كشور به سمت پيشرفت و بالندگي خواهد رفت و افق‏هاي رشد و كمالي را در پيش خواهد گرفت.

دشمنان فرهنگ و تمدن اسلامي نوجوانان و جوان كشور را هدف گرفته‏اند و براي انحراف آنان سرمايه گذاري كرده‏اند تا اگر بتوانند با منحرف كردن اين قشر تواناي جامعه، به آساني به ديگر اهداف برسند. اين حساسيت و دغدغه در مورد ايران اسلامي و چندين برابر است؛ زيرا 1. نزديك به بيست ميليون نفر از جمعيّت كشور، نوجوان و جوان هستند. 2. ايران كشوري است كه با سياست‏ها و تجاوزگري‏هاي استكبار جهاني و جهان‏خواران مخالف است. براي بر حذر داشتن جوانان از شبيخون فرهنگي دشمن و براي تربيت جواناني برومند، توانا، نوآور، با فكر و انديشه و با غيرت، بايد آنان را هدايت كرد و بر اين منظور بايد با روحيه جوان و نيازهاي عاطفي و رواني او آشنا شد و زبان ارتباطي مناسب با او را جست و جو كرد.