علوم تجربی بخشی
ازدانش بشری است که حاصل مطالعه وجست وجوی اودرشناخت جهان مادی ونظام وقوانین آن
است.این درس بی شک یکی ازدروس پراهمیت دوره تحصیلی متوسطه اول محسوب می شود،چراکه
پایه چهاردرس شیمی،فیزیک،زمین شناسی وزیست شناسی دوره متوسطه دوم را این درس مهم
تشکیل می دهد.بنابراین محتوای کتاب درسی علوم تجربی وروش تدریس آن ازاهمیت ویژه ای
برخورداراست.
متاسفانه در کشورما این درس تاحدودسال 1378بالاجبار باید با روش های قدیم تدریس
مانند سخنرانی، پرسش وپاسخ و...تدریس می شد(به دلیل نوع محتوای کتاب درسی). اما
توجه به گسترش نیازهای دانش آموزان ونیزاهمیت روزافزون علوم تجربی کارشناسان
رابرآن داشت که درمحتوای این کتاب درسی ودرنتیجه درروش های تدریس آن تغییرات اساسی
ایجاد کنند. لذا این تغییردرسال تحصیلی86-87باچاپ کتاب جدیدعلوم تجربی سال اول راهنمایی آغازشد.
یکی ازبخش هایی که
درکتاب جدید دارای اهمیت زیادی است بخش مربوط به انجام آزمایش های این کتاب است که
سعی شده است تاحدامکان بتوان آن هارابااستفاده از وسایل وموادآزمایشگاهی ساده تری
انجام داد.
مسلما یکی از روش های مهم فعال
تدریس،مخصوصا دردرس علوم تجربی انجام آزمایش است.چراکه کسب مهارت هایی مانند
برنامه ریزی،مشاهده دقیق،اندازه گیری،ثبت دقیق ودرست اطلاعات،ارائه صحیح نتایج
ویافتن ارتباط منطقی بین متغیرهاباانجام این فعالیت عملی ،ممکن ومیسرمی شود.
ازدیگرسوانجام آزمایش،آن هم توسط دانش
آموزان وبانظارت معلم،آنان را قادر می سازد تا درباره اهداف آن فعالیت علمی به
تفکربپردازندوبابررسی نتایج حاصله درک روشنی ازمفهوم آموزش داده شده به دست آورند.
انجام آزمایش دررده بندی تکالیف برحسب حیطه های یادگیری درزمره تکالیف مهارتی می
باشد که موجب پایداری آموخته هامی باشد.
مثل معروف:»می
شنوم،فراموش می کنم؛می بینم،به یادمی آورم؛انجام می دهم،می فهمم«نیز نشانگر اهمیت فوق العاده انجام
آزمایش توسط دانش آموزان است.
دیویی نیزبهترین روش آموزش رابه کاربردن
روش پژوهش علمی ازسوی خوددانش آموزمی داندو کارمعلم رابیش ازهرچیزدیگر،راهنمایی
ویاری آنان درپژوهش می داند.
انسان تنهاوقتی به
طورعمیق وپایدارچیزی رافرامی گیردکه به طورخودآگاه وفعالانه درباره آن به فعالیت
های عینی وذهنی بپردازدوخودازآن کوشش ها نتیجه گیری کند.