زبان توسعه یافته ترین ابزار فکری است که برای برقراری ارتباط بین انسان ها و جوامع انسانی به کار گرفته می شود. گرچه با ابزارهای دیگری مانند علائم ، هنرهای بصری همچون نقاشی و مجسمه سازی نیز می توان ارتباط برقرار نمود، امّا انتقال مفاهیم پیچیده ذهنی به ساده ترین و کامل ترین شکل ممکن فقط از طریق زبان نوشتاری و گفتاری ممکن است.

با توجّه به مطالب یاد شده ، آشکار می گردد که نقش و جایگاه درس ادبیّات فارسی در زندگی انسان به چه میزان دارای اهمّیّت است.امّا سؤال مهمی که مطرح می باشد آن است که ، چرا بعضی از دانش آموزان به درس ادبیّات فارسی علاقه مند نمی باشند ؟ چرا در بررسی نتایج  ارزش یابی درس ادبیّات فارسی اغلب فراگیران از بخش واژگان و درک مفاهیم ، نمره ی بیشتری از دست می دهند ؟ چرا بعضی از دانش آموزان در پاسخ گویی به طور شفاهی دچار اضطراب می شوند ؟چرا بعضی از دبیران در تدریس این درس موفّقیّت چندانی ندارند ؟به راستی دلیل این ناکامی ها چیست و عوامل آن کدامند؟

در مباحث روانشناسی تربیتی ، انگیزش و تعلیم و تربیت رابطه ای مانند آب و ماهی دارند. برای ایجاد انگیزه در دانش آموزان باید تلاش نمود تا فرد احساس نیاز کند . برای کسب مهارت در یک زمینه  یا کسب دانش در موضوعی خاص اگر انگیزه ، شوق و یا علاقه در میان نباشد ، هیچ گاه به هدف خود نخواهیم رسید . برای این که بتوانیم میزان علاقه و میزان انگیزه را افزایش دهیم ، از تقویت کننده های مؤثر استفاده می کنیم.

در میان دروس دوره ی هنرستان ومتوسطه، ادبیّات فارسی زیاد مورد علاقه ی اکثر دانش آموزان نیست ویا این که در یادگیری آن مخصوصاً در واژگان و درک مفاهیم مشکلاتی دارند. پژوهنده در این پژوهش از هر دو روش تقویت کننده ها هم بیرونی و هم درونی استفاده کرده تا به نتایج مطلوب خود برای حل این مشکل دست یابد.

بر این اساس ، عنوان گزارش تخصصی حاضر این است :" چگونگی افزایش علاقه مندی دانش آموزان به درس ادبیّات فارسی."

از سوی دیگر، این تحقیق در پی آن بود تا علاوه بر جلوگیری از افت تحصیلی  دانش آموزان هنرستان حاج قاسم عاشوری به یادگیری واژگان و درک مفاهیم ادبیّات فارسی ، میزان مهارت آنان را نیز در دستور زبان فارسی و معنی شعر و روانخوانی و کاربرد آن در ارتقاء سطح آگاهی خود افزایش دهد.