نوشتن نخستين  نشانة با سوادي است و اهميت صحيح نوشتن كلمات به اندازه اي است كه مردم عموماً غلط نوشتن كلمات را بارزترين نشانة بي سوادي مي دانند ، اهميت نوشتن و نياز به صحيح نوشتن در ايجاد ارتباط با ديگران بر كسي پوشيده نيست . چرا كه آدمي اجتماعي است و نمي تواند از ارتباط با افراد اجتماع صرف نظر كند و به ناچار جنبه هايي از شخصيتش در نوشته هايش مانند ، نامه هاي دوستانه و رسمي و تجاري و درخواست ها و مكاتبات ، جلوه مي كند و از آنجا كه بيشتر مشاغلي كه افراد تحصيل كرده در اجتماع دارند به صحيح و دقيق نوشتن نياز دارد . به همين جهت از ابتداي آموزش رسمي خواندن و نوشتن ، به كودكانمان مي آموزيم كه چگونه بنويسند و اقداماتي در اين باره انجام مي دهيم تا بتوانند آموخته هاي خويش را در هر موقعيتي به كار بندند . جامعه نيز از دانش آموزاني كه در مدارس درس مي خوانند انتظار دارند كلمات زبان رسمي خود را صحيح بنويسند و اين انتظار به حق است و به جاست كه وزارت آموز ش و پرورش از راه هاي مختلف براي رسيدن به اين مقصود و برآوردن اين انتظار اقدام كند .

اولين بخشي از آموزش كه به اين مسئله مي پردازد جمله نويسي است. اما متأسفانه مشاهده مي شود كاستي ها و ضعف هايي در آموزش اين درس وجود دارد و بسياري از دانش آموزان در نوشتن كلمات آموخته شده در متن هايي به جز متن درسي مشكل دارند و انتظارات ما را براي كاربرد صحيح كلمات و رعايت قواعد نوشتن آنها در هر موقعيت و متني برآورده نمي كنند .