این مقاله با هدف بررسی مقایسه ای تربیت از منظر اسلام و غیر آن انجام گرفته ، که تحت عنوان تربیت اسلامی و غیر اسلامی با نگاه مقایسه ای ذکر گردیده و از روش تحلیلی – توصیفی استفاده شده است . باتوجه به اهمییت تربیت در تعیین مقصد آینده انسان و ایجاد افق متعالی در زندگی و اجتماعات انسانی ، در اینجا ابتدا مفهوم تربیت و تعاریف تربیت از نگاه اندیشمندان مسلمان و غیر مسلمان ذکر گردیده است و به دنبال آن اهداف تربیت اسلامی و غیر اسلامی و پس از آن روشهای تربیتی در اسلام و مکتبهای غیر اسلامی بررسی شده است ؛ در نهایت با نتیجه گیری ، این بحث به پایان می رسد . در بحث تربیت مذکور در مقاله ، تربیت اسلامی یک چهارچوب معین و مشخص دارد که ؛ تربیت انسان بر پایه ی آموزه های الهی و سنت ائمه اطهار علیهم السلام می باشد و تربیت غیر اسلامی ، شامل ؛ دیدگاههای مکاتب تربیتی مختلف می باشد و یک مکتب خاص مد نظر نیست، بلکه در هر بحث گزیده ای از نظرات تمام مکاتب تربیتی در مقایسه با تربیت اسلامی ذکر گردیده ؛که نتیجه ی آن حاکی از این است ، اسلام تمام ابعاد وجودی انسان را برای رسیدن به کمال و عبودیت در نظر گرفته و خودِ انسان برای برنامه ی تربیتی اسلام موضوعیت دارد ، حال آنکه در تربیت غیر اسلامی جامعه موضوعیت دارد و تلاش تربیتی برای رسیدن به قدرت می باشد و نهایتا به زندگی خوب از نگاه اندیشمندان غیر اسلامی منتهی میشود و حلقه فراموش شده در این تربیت ، «خود انسان» است.
برچسب ها:
تربیت تربیت اسلامی تربیت غیر اسلامی